Rhapsodie –Rapsòdia Opus 53
Per a contralt i cor masculí TTBB amb orquestra
Orquestra: Dues flautes, dos oboès, dos clarinets, dos fagots, dues trompes i cordes.- Dos violins, viola, violoncel i contrabaix
Text.- Johann Wolfgang von Goethe
Any 1869
Indicació de temps.- 1- Aber, abseits wer ist’s?- Contralt sol- Adagio, en do menor
2- Ach, wer heilet die Schmerzen- Contralt sol- Poco andante, en do menor
3- Ist auf deinem Psalter- Contralt sol amb cor- Adagio, en do major
Rhapsodie
Aber abseits wer ist’s?
Ins Gebüsch verliert sich sein Pfad.
Hinter ihm schlagen
Die Sträuche zusammen,
Das Gras steht wieder auf,
Die Öde verschlingt ihn.
Ach, wer heilet die Schmerzen
Des, dem Balsam zu Gift ward?
Der sich Menschenhaß
Aus der Fülle der Liebe trank?
Erst verachtet, nun ein Verächter,
Zehrt er heimlich auf
Seinen eigenen Wert
In ung’nügender Selbstsucht.
Ist auf deinem Psalter,
Vater der Liebe, ein Ton
Seinem Ohre vernehmlich,
So erquicke sein Herz!
Öffne den umwölkten Blick
Über die tausend Quellen
Neben dem Durstenden
In der Wüste!
Rapsòdia
Però a part d’això, qui és?
El seu camí es perd entre els arbustos.
Batre darrere d’ell
Els arbustos junts,
L’herba torna a pujar,
La desolació l’empassa.
Oh, qui pot curar el dolor?
Aquell per a qui el bàlsam es va convertir en verí?
Qui odia la gent
Va beure de la plenitud de l’amor?
Primer menyspreat, ara menyspreador,
El consumeix d’amagat
El seu propi valor
En un egoisme insuficient.
Està en el teu saltiri,
Pare de l’amor, un sol to sentit a l’orella,
Així que refresca-li el cor!
Obre la mirada ennuvolada
Més de mil fonts
Al costat dels assedegats
Al desert!
Contralt NATHALIE STUTZMANN
ORQUESTRA REVOLUCIONÁRIA I ROMÁNTICA
COR MONTEVERDI
Director SIR JOHN ELIOT GARDINER
Schicksalslied Opus 54-Cançó del destí
Per a cor mixta SATB amb orquestra.
Orquestra.- Dues flautes, dos oboès, dos clarinets, dos fagots, dues trompes, dues trompetes, dues trombons, timbales i cordes- Cordes- Dos violins, viola, violoncel i contrabaix.
Any 1868/71
Text.- Johann Christoph Friedrich Hölderlin
Indicació de temps.- 1- Ihr wandelt droben im Licht – cor- Langsam und sehnsuchtsvoll, lent amb expressió, en mi bemoll major
2- Doch uns ist gegeben – cor- Allegro, en do menor
3- Epíleg per a orquestra- Adagio, en do major
Schicksalslied
Ihr wandelt droben im Licht
Auf weichem Boden, selige Genien!
Glänzende Götterlüfte
Rühren Euch leicht,
Wie die Finger der Künstlerin
Heilige Saiten.
Schicksallos, wie der schlafende
Säugling, atmen die Himmlischen;
Keusch bewahrt
In bescheidner Knospe
Blühet ewig
Ihnen der Geist,
Und die seligen Augen
Blicken in stiller,
Ewiger Klarheit.
Doch uns ist gegeben
Auf keiner Stätte zu ruhn;
Es schwinden, es fallen
Die leidenden Menschen
Blindlings von einer
Stunde zur andern,
Wie Wasser von Klippe
Zu Klippe geworfen,
Jahrlang ins Ungewisse hinab.
Cançó del destí
Passegeu allà dalt, en la llum,
Sobre tou terreny, vosaltres,
Benaurats genis!
Resplendents ventijols divins
Us acaronen lleument,
Com els dits de l’artista quan toquen
Les sagrades cordes.
Sense destí, com un nodrissó
Adormit, respiren els éssers celestials;
Preservats en castedat
Dins humils poncelles, el seu esperit,
Floreix eternament
I els seus benaurats ulls
Esguarden amb serena, eterna claredat.
Però a nosaltres, no ens ha estat donat
Cap lloc on reposar;
Els homes afligits
Desapareixen, cauen
Cegament, un cop i altre,
Com l’aigua de roca en roca,
Abocats per sempre més a la incertesa.
Cd SDG702
ORQUESTRA REVOLUCIONÀRIA I ROMÀNTICA
COR MONTEVERDI
Director SIR JOHN ELIOT GARDINER
Cant de triomf Opus 55
Any 1870/ 71
Tex.- De la Bíblia
Cant de Triomf per a baríton sol i doble cor
SATB amb orquestra
Dues flautes, dos oboès, dos clarinets, dos fagots, contrafagots, quatre trompes, tres trompetes, tres trombons, tuba, timbales i corda, dos violins, viola, violoncel i contrabaix. Orgue ad lib
Indicació de temps.-Al·leluia, Heil and Preis,Doble cor SATB-SATB Lebhaft und feierlich (anime et solennel) en re major
Lobet, lobet unsern Gott.- Doble cor SATB-SATB- Mässig belebt (moderadament animat) en sol major
Und ich sahe den Himmel aufgethan
Baríton sol I cor.-Llebhaft (animat) en sol menor
Ein König aller.- Doble cor SATB-SATB Feierlich (Solennel) en re major
Baríton WOLFGANG BRENDEL
COR FILHARMÒNIC DE PRAGA
FILHARMÒNICA TXECA
Director GIOSEPE SINOPOLI
Vuit Melodies i cants Opus 57
Per a veu amb acompanyament de piano
Any 1871
Opus 57/Nº1
Von waldbekränzter Höhe /Les altes arbredes
Principi.- Von waldbekränzter HöheText.- Georg Friedrich Daumer- Lebhaft.
Clau en sol major/Ruhijer/ Allmählich lebhafter/ Sehr lebhaft
Von waldbekränzter Höhe
Werf’ ich den heißen Blick
Der liebefeuchten Sehe
Zur Flur, die dich umgrünt, zurück.
Ich senk’ ihn auf die Quelle,
Vermöcht’ ich, ach, mit ihr
Zu fließen eine Welle,
Zurück, o Freund, zu dir, zu dir!
Ich richt’ ihn auf die Züge
Der Wolken über mir,
Ach, flög’ ich ihre Flüge,
Zurück, o Freund, zu dir, zu dir!
Wie wollt’ ich dich umstricken,
Mein Heil und meine Pein,
Mit Lippen und mit Blicken,
Mit Busen, Herz und Seele dein!
Les altes arbredes
Et dono la mirada calenta
La visió humida d’amor
Torna al passadís que t’envolta.
El baixo a la font,
Podria, oh, amb ella
Per fluir una ona,
Torna, amic, a tu, a tu!
Ho apunto als trens
Dels núvols damunt meu,
Oh, si volgués els seus vols,
Torna, amic, a tu, a tu!
Com voldria atrapar-te,
La meva salvació i el meu dolor,
Amb llavis i amb mirades,
El teu amb si, cor i ànima!
Opus 57/Nº2
Wenn du nur zuweilen lächelst/De vegades somrius
Principi.- Wenn du nur zuweilen lächelst
Text.- Hâfis
Traducció.- Georg Friedrich Daumer
Indicació de temps.- Poco Andante, en mi bemoll major
Wenn du nur zuweilen lächelst
Wenn du nur zuweilen lächelst,
Nur zuweilen Kühle fächelst
Dieser ungemeßnen Glut –
In Geduld will ich mich fassen
Und dich alles treiben lassen,
Was der Liebe wehe tut.
Si només somriu de vegades
Si només somriu de vegades,
Només de tant en tant ventilas la frescor
Aquest ardor sense mesura –
Vull tenir paciència
I que ho facis tot,
El que fa mal a l’amor.
Opus 57/Nº3
Es träumte mir / Ho vaig somiar
Principi.- Es träumte mir, ich sei dir theuer
Text.- Anònim espanyol
Traducció.- Georg Friedrich Daumer
Indicació de temps.- Molt lentament (Sehr langsam) en si major
Es träumte mir
Es träumte mir,
Ich sei dir teuer;
Doch zu erwachen
Bedurft’ ich kaum.
Denn schon [ach] im Traume
Bereits empfand ich,
Es sei ein Traum.
Ho vaig somiar
He tingut un somni, t’estimo;
Però per despertar
Només necessitava despertar
Perquè ja [ai] en el meu somni
Ja sentia, que era un somni.
Opus 57/Nº4
Ach, wende diesen Blick/Oh, gira aquesta mirada
Principi.- Ach, wende diesen Blick, wende dies Angesicht
Text.- Georg Friedrich Daumer
Indicació de temps.- Bastant lent (Ziemlich langsam) en fa menor
Ach, wende diesen Blick
Ach, wende diesen Blick, wende dies Angesicht!
Das Inn’re mir mit ewig neuer Glut,
Mit ewig neuem Harm erfülle nicht!
Wenn einmal die gequälte Seele ruht,
Und mit so fieberischer Wilde nicht
In meinen Adern rollt das heiße Blut –
Ein Strahl, ein flüchtiger, von deinem Licht,
Er wecket auf des Wehs gesamte Wut,
Das schlangengleich mich in das Herze sticht.
Oh, gira aquesta mirada
Oh, gira aquesta mirada, gira aquesta cara!
El meu interior amb un resplendor sempre nou,
No m’omplis de danys mai nous!
Un cop reposa l’ànima turmentada,
I no amb tanta febre salvatge
La sang calenta corre per les meves venes –
Un raig, fugaç, de la teva llum,
Ell desperta tota la ira de l’ai,
Això em clava al cor com una serp.
Opus 57/Nº5
In meiner Nächte Sehnen/En les meves nits d’enyorança
Principi.- In meiner Nächte Sehnen
Text.- Georg Friedrich Daumer
Indicació de temps.- Agitato, en mi menor
In meiner Nächte Sehnen
In meiner Nächte Sehnen,
So tief allein,
Mit tausend, tausend Tränen,
Gedenk’ ich dein.
Ach, wer dein Antlitz schaute,
Wem dein Gemüt
Die schöne Glut vertraute,
Die es durchglüt,
Wem deine Küsse brannten,
Wem je vor Lust
All seine Sinne schwanden
An deiner Brust –
Wie rasteten in Frieden
Ihm Seel’ und Leib,
Wenn er von dir geschieden,
Du göttlich Weib!
En les meves nits d’enyorança,
Tan profundament sol,
Amb mil, mil llàgrimes,
M’enrecordo de tu.
En les meves nits d’enyorança
Oh, qui hagi vist la teva cara
A qui la teva ment
La bella resplendor de confiança,
Que brilla a través d’ell,
Qui van cremar els teus petons,
Qui mai amb luxúria
Tots els seus sentits es van esvair
Al teu pit –
Vam descansar en pau
A ell ànima i cos,
Si es va divorciar de tu,
Dona divina!
Opus 57/Nº6
Strahlt zuweilen auch ein mildes Licht-De vegades també emet una llum suau
Principi.- Strahlt zuweilen auch ein mildes Licht
Text.- Georg Friedrich Daumer-
Indicació de temps.- Mogut suaument (Sanft bewegt) en mi major
Strahlt zuweilen auch ein mildes Licht
Strahlt zuweilen auch ein mildes Licht
Auf mich hin aus diesem Angesicht –
Ach, es können auch wohl Huldgebärden
Machen, daß uns fast das Herze bricht.
Was die Liebe sucht, um froh zu werden,
Das verraten diese Blicke nicht.
De vegades també emet una llum suau
De vegades també emet una llum suau
A mi d’aquesta cara…
Ah, també poden ser gestos d’amabilitat
Fer que els nostres cors gairebé es trenquin.
Què busca l’amor per ser feliç,
Aquests aspectes no ho desvetllen.
Opus 57/Nº7
Die Schnur, die Perl’ an perle/El collar perla a perla
Principi.- Die Schnur die Perl’ an perle
Text.- Anònim indi
Traducció.- Georg Friedrich Daumer
Indicai.o de temps.-Una mica lent (Etwas langsam) en si major
Die Schnur, die Perl’ an perle
Die Schnur, die Perl’ an Perle
Um deinen Hals gereihte,
Wie wiegt sie sich so fröhlich
Auf deiner schönen Brust!
Mit Seel’ und Sinn begabet,
Mit Seligkeit berauschet
Sie, diese Götterlust.
Was müssen wir erst fühlen,
In welchen Herzen schlagen,
So heiße Menschenherzen,
Wofern es uns gestattet,
Uns traulich anzuschmiegen
An eine solche Brust
El collar perla a perla
La corda, la perla a la perla al teu coll,
Com es balanceja tan feliç
Al teu bonic pit!
Dotat d’ànima i sentit,
Intoxicat de felicitat
Tu, aquesta luxúria dels déus.
Què hem de sentir primer?
En què batega el cor,
Els cors humans estan tan calents,
Si ho permetem,
Acostar-se l’un a l’altre d’una manera confiada
A un pit així
Opus 57/Nº8
Unbewegte laue Luft /Tot i així, aire càlid
Principi.- Unbewegte, laue Luft
Text.- Georg Friedrich Daumer-
Indicació de temps.- Lent (Langsam) en mi major/ Animada(Lebhaft)
Unbewegte laue Luft
Unbewegte laue Luft,
Tiefe Ruhe der Natur;
Durch die stille Gartennacht
Plätschert die Fontäne nur.
Aber im Gemüte schwillt
Heißere Begierde mir,
Aber in der Ader quillt
Leben und verlangt nach Leben.
Sollten nicht auch deine Brust
Sehnlichere Wünsche heben?
Sollte meiner Seele Ruf
Nicht dir deine tief durchbeben?
Leise mit dem Ätherfuß
Säume nicht, daherzuschweben!
Komm, o komm, damit wir uns
Himmlische Genüge geben!
Tot i així, aire càlid
Tot i així, aire càlid,
Pau profunda de la natura;
A través de la nit tranquil·la del jardí
La font només esquitxa.
Però la ment s’infla
Desig més calent per a mi,
Però hi ha inflor a la vena
La vida i exigeix la vida.
No hauria de ser el teu pit també
Aixecar desitjos més ardents?
Hauria de cridar a la meva ànima
No sents els teus tremolors més profunds?
En silenci amb el peu d’èter
No dubteu a surar!
Vinga, oh vinga, que ho fem
Dóna una satisfacció celestial!