JOHANN SEBASTIAN BACH BWV 490 – 499

El concert Un grup de músics de música barroca de Mathieu Le Nain

BWV 490

Nur mein  Jesus ist mein Leben/Només el meu Jesús és la meva vida


Any 1735
Ària espiritual, en clau de sol major, per a (vocal) i continu.
Indicació de temps.- Cançó sacra
Llibretista.-Anònim

Nur mein Jesus ist mein Leben
Nur mein Jesus ist mein Leben
der sich innig mir ergibt,
meine Seel soll an ihm kleben,
als die in ihn ganz verliebt.
Drum so geh, du schnödes Wesen,
nur weit von meiner Seelen hin,
nämlich was die Welt erlesen.
Ach Jesu! meinen Geist und Sinn
zu deinem Lichte
ganz brünstig richte;
gch, mein Licht!
ach, dein Glanz verlass mich nicht!

O du Wesen, mein Ergetzen,
meines Geistes stille Lust,
du wolltst mich in dich versetzen,
mir sei nichts als du bewusst,
du, mein Seelenlicht, wolltst glänzen
in meinem Geiste ewiglich
und ihn mit der Kron umkränzen,
darnach er herzlich sehnet sich,
in deiner Stille
mein Herz erfülle.
Ach! mein Hort!
komm und sprich in dir mein Wort.

Deines Geisters Blick ich bitte,
bis dein #glanz mich heimgesucht,
deine Kraft mich überschütte
und als eine Himmelsfrucht
deinem Wesen einverleibe,
dass ich in dir, Weinstock, sei,
meine Seele an dir bleibe,
ach! tränke sie doch immer neu;
dein Saft mich nähre
und innig lehre.
Ach! Dein Blut
Mache mich rein, hell und gut.

Nun so gib doch, dass sich schwinge
meine Seele ritterlich,
in dein Wesen tief eindringe,
und den Ruhesabbat finde,
dass ich in steter Lieb dich seh,
mich mit dir im Licht verbinde,
das nimmer wiederum vergeh.
Dein Geist mich treib
und in mir bleibe.
Ach, mein Heil!
hilf, dass ich stets zu dir eil.

Groß sind ja, Herr, deine Werke,
O du Höchster, starker Gott,
du bist deiner Kinder Stärke
und ihr Schutz in aller Not.
Wer mag dir, Herr, widerstehen,
wenn deine Hand sich aufgemacht?
Alles muss zunichte gehen,
wenn deine Kraft und Wort erwacht,
das alles träget,
wirkt und beweget,
wenn dein Licht
alle Finsternis durchbricht.

Du, mein Jesu, hast entdecket
deinen Kindern durch den Geist,
dass dein Arm ist ausgestrecket
und sich deine Macht erweist,
um dein Zion zu erhöhen,
Jerusalem zu richten auf.
Ach! nun gib, dass wir bestehen
Durch deine Kraft im Glaubenslauf,
dich feste fassen,
und ja nicht lassen,
bis dein Licht
unsre Finsternis durchbricht.

Només el meu Jesús és la meva vida

Només el meu Jesús és la meva vida,
que està profundament dedicat a mi,
la meva ànima s’ha d’aferrar a ell
com completament enamorada d’ell.
Ves, doncs, vil criatura,
lluny de la meva ànima,
és a dir, allò que el món ha escollit.
Oh Jesús! dirigeix ​​el meu esperit i ment
cap a la teva llum ; gch, la meva llum! oh, la teva esplendor no em deixis!

Oh tu ser, el meu plaer,
el plaer silenciós del meu esperit,
em volies posar en tu,
no era conscient de res més que tu,
tu, llum de la meva ànima, volies brillar
en el meu esperit per sempre
i coronar-lo amb la corona
que de cor. anhela, omple el meu cor amb
el teu silenci
Oh! el meu cúmul!
vine a dir la meva paraula dins teu.

Demano la mirada del teu esperit
fins que em visiti la teva esplendor,
m’inclogui la teva força i
l’incorpori al teu ésser com a fruit del cel,
perquè jo sigui en tu, vinya, i que
la meva ànima romangui en tu,
ai! tornar-los a regar sempre;
deixa que el teu suc em nodreixi
i m’ensenyi profundament.
Oh! La teva sang
fes-me pur, brillant i bo.

Ara, si us plau, permeteu que
la meva ànima oscilli de manera cavalleresca,
penetri profundament en el vostre ésser
i trobi el dissabte de repòs,
de manera que et pugui veure en un amor constant,
connectar-me amb tu a la llum
que mai desapareix.
El teu esperit em mou
i roman en mi.
Oh, la meva salvació!
ajuda’m a córrer sempre cap a tu.

Grans són les teves obres, Senyor,
Déu altíssim i poderós,
tu ets la força dels teus fills
i la seva protecció en tots els problemes.
Qui pot resistir-te, Senyor,
quan la teva mà està oberta?
Tot ha de quedar-se en no-res
quan es desperti el teu poder i la teva paraula,
que ho sustenta,
treballa i ho mou,
quan la teva llum
trenca tota la foscor.

Tu, Jesús meu, has revelat als
teus fills per l’Esperit
que el teu braç està estès
i que es revela el teu poder
per exaltar la teva Sió i
establir Jerusalem.
Oh! Ara dona que aguantem
amb la teva força en el curs de la fe,
per subjectar-te amb fermesa
i no deixar-nos anar
fins que la teva llum
trenqui la nostra foscor.

BWV 491

O du Liebe meiner Liebe/Oh amor del meu amor


Any 1735
Ària espiritual, en clau de la menor, per a (vocal) i continu.
Indicació de temps.- Cançó sacra
Llibretista.-Anònim

O du Liebe meiner Liebe

O du Liebe meiner Liebe,
du erwünschte Seeligkeit,
der du dich aus höchstem Triebe
in das jammervolle Leid
deines Leidens mir zugute
als ein Schlachtschaf eingestellt
und bezahlt mit deinem Blute
alle Missetat der Welt.

Liebe, die mit Schweiß und Tränen
an dem Ölberg sich betrübt,
Liebe, die mit Blut und Sehnen
unaufhörlich fest geliebt,
Liebe, die mit allen Willen
Gottes Zorn und Eifer trägt,
den, so niemand konnte stillen,
hat dein Sterben doch bewegt.

Liebe, die mit starken Herzen
alle Schmach und Hohn anhört,
Liebe, die mit Angst und Schmerzen
Nicht der bittre Tod versehrt,
Liebe, die sich lieblich zeiget,
als sich Kraft und Odem endt,
Liebe, die sich zu mir neiget,
als sich Leib und Seele trennt.

Liebe, die mit ihren Armen
mich zuletzt umfangen wollt,
die aus großen Liebserbarmen
mich zuletzt in höchster Huld
Gott dem Vater überlassen,
die selbst starb und für mich bat,
dass mich nicht der Zorn sollt fassen,
weil mich ihr Verdienst vertrat.

Liebe, die mit so viel Wunden
gegen mich, als seine Braut,
unaufhörlich sich verbunden
und auf ewig angetraut,
Liebe, lass auch meine Schmerzen,
meines Lebens Jammerpein
in dem blutverwundten Herzen
gänzlich auch gestillet sein.

Liebe, die für mich gestorben
und ein immerwährend Gut
an dem Kreuzesstamm erworben,
ach! wie denk ich an dein Blut.
Ach! ich küsse deine Wunden,
du verwundter Jesu, du!
Lass mich in der Todesstunden
Bei dir finden sanfte Ruh.

Du hast dich zu Tod gekränket
und für mein erkaltes Herz
in ein Erdengrab gesenket.
Ach! ich danke deinem Scherz.
Habe Dank! Dass du gestorben,
dass ich ewig leben kann,
hast mir lauter Heil erworben,
ach! nimm mich zu Gnaden an.

Oh amor del meu amor

Oh, amor del meu amor,
felicitat desitjada,
que des del més alt impuls t’has posat com a ovella per a la matança
en el miserable patiment
del teu patiment i pagues amb la teva sang tots els mals del món.

Amor que s’afligeix ​​amb suor i llàgrimes a la muntanya de les Oliveres,
amor que va estimar sense parar
amb sang i nervis , amor que amb tota voluntat suporta la ira i el zel de Déu,
que ningú podria satisfer,
però la teva mort t’ha mogut.

Amor que
escolta tota vergonya i burla amb un cor fort,
amor que amb por i dolor
no fa mal la mort amarga,
amor que es mostra dolçament
quan s’acaba la força i l’alè,
amor que s’inclina cap a mi
quan el cos i l’ànima es separen.

Amor, que
finalment em va voler abraçar amb els seus braços,
el qual, per gran misericòrdia amorosa ,
finalment em va
lliurar a Déu Pare en el més alt favor,
que ell mateix va morir i va demanar per mi
que la ira no s’apoderés de mi,
perquè el seu mèrit em representava.

Amor, que amb tantes ferides
contra mi, com la seva núvia,
s’ha unit sense parar
i s’ha casat per sempre,
amor, que el meu dolor,
la misèria de la meva vida
en el cor ferit de sang
també s’apauli completament.

Amor que va morir per mi i va adquirir
un tresor etern al tronc de la creu, ai!
Com penso en la teva sang?
Oh! Beso les teves ferides, tu Jesús ferit, tu!
Permeteu-me trobar un suau descans amb vosaltres a l’hora de la mort.

T’has ofès fins a la mort i t’has enterrat
en una tomba de terra
per al meu cor fred .
Oh! Us agraeixo la vostra broma.
Gràcies! El fet que hagis mort perquè jo pugui viure per sempre,
no m’has guanyat més que la salvació,
ai! accepta’m per misericòrdia.

BWV 492
O finstre Nacht,wenn wirst du doch vergehen/Oh nit fosca, quan periràs?


Any 1735
Ària espiritual, en clau de si menor, per a (vocal) i continu.
Indicació de temps.- Cançó sacra
Llibretista.- Georg Friedrich Breithaupt (1645-1705)

O finstre Nacht, wenn wirst du doch vergehen?

O finstre Nacht, wenn wirst du doch vergehen?
Wenn bricht mein Lebenslicht herfür?
Wenn werd ich doch von Sünden auferstehen
und leben nur allein in dir?
Wenn werd ich in Gerechtigkeit
dein Antlitz sehen allezeit?
Wenn werd ich satt und froh mit Lachen,
o Herr! nach deinem Bild erwachen?

Ich fühle zwar schon deiner Herrschaft
Werke und deiner Auferstehung Kraft,
du machest mich zwar in des Glaubens Stärke
schon teilhaftig deiner Leidenschaft;
dein Geist muss mir zwar täglich sein
des Fleisches Kreuzigung und Pein;
durch ihn kann ich die Sünde binden
und in dem Kämpfen überwinden.

Doch ist der Kampf noch nicht ganz ausgekämpfet,
der Lauf ist auch noch nicht vollbracht;
der Bosheit Feur ist noch nicht ausgedämpfet.
Soll nach der schwarzen Sündennacht
ein neues volles Licht aufgehen
und ich mit Christo auferstehn,
soll ich dies Kleinod mit ihm erben,
muss ich zuvor auch mit ihm sterben.

Darum, mein Geist, sei wacker, wach und streite,
fahr immer in der Heilgung fort,
vergiss, was rückwärts ist; die große Beute
steht noch in ihrem Orte dort.
Streck dich darnach, eil nach ihr zu,
du findest sonsten doch nicht Ruh,
bis du hast diese Kron erstritten
und mit dem Herrn den Tod erlitten.

O süßer Tod, o lang gehofftes Ende!
wenn kommst du doch einmal heran,
dass ich den Kampf und Lauf einst gar vollende
und völlig überwinden kann?
Alsdenn erstirbt der Sünden Gift,
wenn ihn das Leben übertrifft;
wenn du, mein Licht, wirst ganz aufgehen,
so kann die Nacht nicht mehr bestehen.

O güldnes Meer! durchbrich doch deine Dämme,
komm wie ein’ aufgehaltne Flut
und alles Fleisch, was lebet, überschwemme,
das vor dir immer Böses tut.
O Gottes Lamm! dein Blut allein
macht uns von allen Sünden rein!
Die Kleider, die gewaschen worden
hierinnen, trägt dein Priesterorden.

Wenn du, mein Licht! mich so wirst überkleiden
mit Seiden der Gerechtigkeit,
denn werd ich recht auf grüner Aue weiden
und in dir haben Ruh und Freud;
dann werd ich die geschmückte Braut,
die du dir durch dein Blut vertraut,
und du bleibst meine stete Wonne,
o alles Lichtes Licht und Sonne!

Dann werd ich, einen Monden nach dem andern,
dir feiern deine Sabbatsruh
und in dem heilgen Schmucke willig wandern,
zu opfern dir, dem Tempel zu;
darin werd ich die Lebensquell
in dir, o Licht! sehr klar und hell,
kein Schmerz und Tod wird, die dich lieben,
alsdenn auch ferner nicht betrüben.

Halleluja, so oft ich nur gedenke
an diesen meinen Sterbenstag
und mein Verlangen dahin gänzlich lenke,
für Freuden ich kaum bleiben mag;
komm doch, spricht Geist und Braut zu dir,
mein Leben, dass ich sterb in mir
und in dir wieder auferstehe
und in dein Zion mit eingehe.

Ja, ja, ich komm! hör ich den Lebensfürsten
schon rufen in dem Widerhall:
Es trinken, die nach meinem Wasser dürsten,
mein Geist macht Odem überall.
Ja komm, Herr Jesu, deine Gnad
sei bei uns allen früh und spat,
lass bei uns bleiben deinen Samen,
dass wir nicht können sündgen. Amen!

Oh nit fosca, quan periràs?

Oh nit fosca, quan periràs?
Quan apareixerà la llum de la meva vida?
Si només aixequés dels pecats
i visqué sol en tu?
Quan veuré
sempre el teu rostre en justícia?
Quan seré ple i feliç de riure,
Senyor! despertar a la teva imatge?

Encara que ja sento
el poder del teu regnat i el poder de la teva resurrecció,
ja em fas
part de la teva passió amb la força de la teva fe;
el teu esperit ha de ser per a mi cada dia
la crucifixió i el turment de la carn;
mitjançant ell puc lligar el pecat
i vèncer-lo lluitant.

Però la batalla encara no s’ha lliurat del tot,
ni s’ha acabat la carrera;
el foc de la malícia encara no s’ha apagat.
Si, després de la negra nit del pecat,
ha de sorgir una llum nova i plena
i he de ressuscitar amb Crist,
he d’heretar aquesta joia amb ell, però
abans també he de morir amb ell.

Per tant, esperit meu, sigues valent, despert i lluita,
continua sempre en la curació,
oblida’t del que està al revés; el gran botí
encara hi és al seu lloc.
Aconsegueix-la, afanya’t cap a ella,
sinó no trobaràs la pau
fins que no hagis lluitat per aquesta corona
i hagis patit la mort amb el Senyor.

Oh dolça mort, oh fi esperada!
Quan t’aproparàs tant
que algun dia pugui completar la lluita i córrer
i superar-la completament?
Aleshores el verí del pecat desapareix
quan la vida el supera;
quan tu, la meva llum, aixequis completament,
la nit ja no podrà existir.

Oh mar d’or! trenca les teves preses,
vine com una riuada aturada
i aclapara tota carn viva
que sempre fa el mal davant teu.
Oh anyell de Déu! només la teva sang
ens neteja de tots els pecats! La vostra ordre de sacerdots porta
la roba que s’ha rentat aquí.

Si tu, la meva llum! Llavors em vestiràs
amb sedes de justícia,
perquè pasturaré en verds prats
i tindré pau i alegria en tu;
aleshores em convertiré en la núvia adornada
en què has confiat a través de la teva sang,
i continuaràs sent el meu delit constant,
tota llum i sol!

Aleshores, un mes després de l’altre, celebraré
el vostre repòs dissabte
i caminaré de bon grat amb l’adorn sant
per oferir-vos sacrificis al temple;
allà em converteixo en la font de vida
en tu, oh llum! molt clar i brillant,
cap dolor ni mort entristirà els que t’estimen,
ni ho continuaran fent.

Aleluia, tan sovint com penso
en aquest dia de la meva mort
i dirigeixo el meu desig completament cap a ell,
difícilment puc quedar-me d’alegria;
Vine, et diu l’Esperit i la Núvia,
vida meva, perquè mori en mi mateix
i ressuscita en tu
i entri a la teva Sió.

Sí, sí, vinc! Ja sento el Príncep de la Vida
cridar en l’eco:
Els qui tinguin set de la meva aigua la beuràn,
el meu esperit respirarà per tot arreu.
Sí, vine, Senyor Jesús, que la teva gràcia
sigui amb tots nosaltres d’hora i tard,
que la teva descendència quedi amb nosaltres,
perquè no puguem pecar. Amén!

BWV 493

O Jesulein süss, o Jesulein mild/Oh dolç Jesús nen, suau Jesús!


Any 1735
Ària espiritual, en sol menor, per a (vocal) i continu.
Indicació de temps.-Cançó sacra
Llibretista.-Valentin Thilo (1607-1662)

O Jesulein süss, o Jesulein mild

O Jesulein süß, o Jesulein mild!
Deines Vaters Willen hast du erfüllt,
bist kommen aus dem Himmelreich,
uns armen Menschen worden gleich.

O Jesulein süß, o Jesulein mild!
O Jesulein süß, o Jesulein mild!
Deins Vaters Zorn hast du gestillt,
du zahlst für uns all unser Schuld
und bringet uns in deins Vaters Huld.

O Jesulein süß, o Jesulein mild!
O Jesulein süß, o Jesulein mild!
Mit Freuden hast du die Welt erfüllt.
Du kommst herab vons Himmels Saal
und tröstest uns in dem Jammertal.

O Jesulein süß, o Jesulein mild!
O Jesulein süß, o Jesulein mild!
Sei unser Schirm und unser Schild,
wir bitten durch dein Geburt im Stall,
beschütz uns all vor Sündenfall.

O Jesulein süß, o Jesulein mild!
O Jesulein süß, o Jesulein mild!
Du bist der Lieb ein Webenbild.
Zünd an in uns der Liebe Flamm,
dass wir dich lieben allzusamm.

O Jesulein süß, o Jesulein mild!
O Jesulein süß, o Jesulein mild!
Hilf, dass wir tun alls, was du willt,
was unser ist, ist alles dein,
ach lass uns dir befohlen sein.
O Jesulein süß, o Jesulein mild!

Oh dolç Jesús nen, suau Jesús!

Oh dolç Jesús nen, suau Jesús!
Has complert la voluntat del teu Pare,
has vingut des del Cel
per redimir els pobres homes.
Oh dolç Jesús nen, mans Jesús!

Oh dolç Jesús nen, suau Jesús!
Has aplacat del teu Pare la còlera,
has pagat per les nostres culpes
i portat la clemència del Pare.
Oh dolç Jesús nen, mans Jesús!

Oh dolç Jesús nen, suau Jesús!
Has omplert el món d’alegria,
véns de les celestes estades
i ens consoles en aquesta vall de llàgrimes.
Oh dolç Jesús nen, mans Jesús!

Oh dolç Jesús nen, mans Jesús!
Sigues la nostra protecció i escut,
ho demanem pel teu naixement a l’estable,
i guarda’ns de caure en pecat.
Oh dolç Jesús nen, mans Jesús!

Oh dolç Jesús nen, mans Jesús!
Ets la imatge de l´amor.
Encén en nosaltres l’amorosa flama,
perquè els uns als altres ens estimem.
Oh dolç Jesús nen, mans Jesús!

Oh dolç Jesús nen, mans Jesús!
Ajuda’ns a fer el que vols,
tot el nostre és teu,
fes que seguim els teus mandats.
Oh dolç Jesús nen, mans Jesús!

BWV 494

O liebe Seele, zieh’ die Sinnen/Oh estimada ànima, dibuixa els teus sentits


Any 1735
Ària espiritual, en clau de sol major, per a (vocal) i continu.
Indicació de temps.- Cançó sacre
Llibretista.-Anònim

O liebe Seele, zieh die Sinnen

O liebe Seele, zieh die Sinnen
von schnöder Welt- und Wollust ab,
so ruft dein Schöpfer von der Zinnen
der hohen Himmelsburg herab.
Er zeigt dir Wege
und schöne Stege,
auf welchen du
dich recht kannst laben
und alles haben,
worinnen deine Seele findet Ruh.

Betrachte nur des Schöpfers Güte
und siehe seine Wunder an,
die izto in der schönsten Blüte
des Jahres sich herfürgetan.
Las deine Augen
was Gutes saugen
sich aufwärts kehren,
aus jedem Blatt.
Komm, lass dich lehren
von Halm und Ähren,
ob man nicht Ursach Gott zu preisen hat.

Gott hat dich ja für andern Tieren
mit aufgerichtem Angesicht
und mit Verstande wollen zieren,
dass deiner Seel und Augenlicht
die Welt nicht achte,
vielmehr betrachte,
was himmlisch ist,
und dessen Ehre
allzeit vermehre,
der dich zu seinem Bilde hat erkiest.

Pflegt nicht ein jedes Blatt zu preisen
den, der es weislich vorgebracht
und dich zum Schöpfer hin zu weisen,
wenn sie der Westwind redend macht?
Sieh, wie die Ähren
sich aufwärts kehren,
den Fingern gleich,
und wollen zeigen,
auch nicht verschweigen
den, der sie also macht an Körnern reich.

Die Blumen, die schon teils vergangen
als Bilder der Vergnüglichkeit,
teils noch im Feld und Gärten prangen
sind alle auf sein Lob bereit,
es muss die Farben
ein König darben
in seiner Pracht,
aus einer Erden,
wie mag dies werden,
sind mehr als tausend Arten vorgebracht.

Darunter will ein jeder lehren,
wie Gott allgegenwärtig sei,
wie Herz und Sinn zu ihm zu kehren,
wie Weltlust nur sei lauter Spreu,
die bald verschwindet,
sobald sich findet
ein rauher Nord,
da sonst, wenn Christen
fliehn von den Lüsten,
der Himmel allzeit bleibt ihr sichrer Port.

Die weiße Lilie und Narzisse
zeigt Adams Fall und Missetat,
da Satan unter seine Füße
das Kleid der reinen Unschuld trat
Mensch, du sollt streben
nach reinem Leben
und nach dem Bild,
das du verloren,
eh du geboren,
damit der Zorn des Höchsten werd gestillt.

Ja, sprichst du, wer kann also leben,
wer wollte sich in solche Not
und aller Menschen Spott begeben?
Du aber wisse: Wie kein Kot
von Wurm und Fliegen
auf uns bleibt liegen,
so ist es auch.
Wirst du Gott lieben
wird dein Betrüben
gar bald verschwinden wie ein leichter Rauch.

Die Tulipan zeigt ihre Farben
komm, Mensch, bespiegle dich in mir;
ich habe zwar, was andre darben
doch stell ich meine Art auch für:
In wenig Jahren
muss ich erfahren,
wie nichts besteht,
wie alles Prangen
so bald vergangen
und wie von schöner Pracht nichts Süßes geht.

So, Mensche, bist du auch beschaffen,
dein Herz will ohne Einfalt sein,
du willst allzeit der Welt nachaffen,
was sie verdammt, das nimmst du ein.
Allein bedenke,
wie sehr es kränke
den, der dich liebt,
dass er muss sehen
dich schnell vergehen,
weil keinen guten Gruch dein Leben gibt.

Das Veilgen heißt dich Demut üben,
weil Gott dich sonst nicht riechen kann,
weil er die Demut sehr tut lieben,
so schlägt sein Blitz bei Zedern an.
Es steht mit Hohne
die Kaiserkrone
und wird veracht’,
weil wenig Kräfte
und Lebenssäfte
aus ihren Blättern werden vorgebracht.

Und so gibt jedes gute Lehren,
wenn du nur suchst, wies billig ist,
das Lob des Höchsten zu vermehren,
nicht aber weltgesinnet bist.
Merke das eine,
was ich itzt meine
ist nützlich satt:
Blumen verderben,
drum lerne sterben,
wohl dem, der dieses wohl studieret hat.

Oh estimada ànima, dibuixa els teus sentits

Oh estimada ànima, retira els teus sentits
del menyspreable món i la luxúria,
el teu Creador crida des dels merlets
de l’alt castell del cel.
T’ensenya camins
i passarel·les precioses
on pots refrescar-te
i tenir tot el
que la teva ànima pugui descansar.

Només considereu la bondat del Creador
i contempleu els seus miracles,
que s’han produït en la flor més bella de l’any.
Deixa que els teus ulls treguin
alguna cosa bona de cada fulla.

Veniu, que la tija i l’espiga us ensenyin
si Déu no és la causa que cal lloar.
Perquè Déu ha volgut adornar-te, com els altres animals,
amb rostre recte
i intel·ligència, perquè el món no tingui en compte
la teva ànima ni la teva vista,
sinó que tingui en compte
el que és celestial,
i augmenta sempre la glòria d’aquell que t’ha creat. la seva pròpia imatge.

No totes les fulles lloen
a qui l’ha presentat sàviament
i us indica el Creador
quan el vent de ponent els fa parlar?
Mireu com les espigues
giren cap amunt
com els dits
i volen mostrar,
no amagar
qui les fa riques en gra.

Les flors, algunes de les quals ja han passat
com a imatges de plaer,
i algunes de les quals encara resplenden als camps i als jardins,
estan totes a punt per a la seva lloança,
els colors deuen ser
un rei morint de fam
en la seva esplendor,
d’una terra,
com pot arribar a ser això,
es presenten més de mil espècies.

Tothom vol ensenyar
com Déu és omnipresent,
com el cor i la ment s’han de dirigir cap a ell,
com la luxúria mundana és només palla
que aviat desapareix tan bon punt
es troba un nord aspre ,
sinó, quan els cristians
fugen de les luxúries,
el cel el teu port segur. roman en tot moment.

El lliri blanc i el narcís
mostren la caiguda i la iniquitat d’Adam,
ja que Satanàs
va trepitjar sota els seus peus la vestimenta de la pura innocència
Home, has de lluitar
per la vida pura
i per la imatge
que vas perdre
abans de néixer,
perquè la ira del Més. Alt pot estar satisfet.

Sí, dius, qui pot viure,
qui voldria
posar-se en tanta angoixa i ridícul?
Però ja ho sabeu: així com no ens queden excrements
de cucs i mosques , així és.
Si estimes Déu, la teva tristesa aviat desapareixerà com un fum lleuger.

El tulipà mostra els seus colors
vine, humà, reflecteix-te en mi;
Encara que tinc el que als altres els manca ,
també represento la meva espècie:
d’aquí a uns anys
hauré d’experimentar
com no existeix res,
com tota l’esplendor
ha passat tan ràpidament
i com res dolç prové d’una bella esplendor.

Així estàs fet, home,
el teu cor vol ser sense senzillesa,
sempre vols emular el món,
el que condemna, això és el que prens.
Només has de pensar
en quant ofen
a qui t’estima
que hagi de veure’t
morir ràpidament
perquè la teva vida no dóna una bona salutació.

Violent vol dir que practiques la humilitat,
perquè sinó Déu no t’olora,
perquè estima molt la humilitat,
per això el seu llamp colpeja els cedres. La corona imperial
s’alça amb burla i és menyspreada
perquè de les seves fulles es produeix poca força i sucs vitals .

I, per tant, hi ha un bon ensenyament
si només busqueu maneres
d’augmentar la lloança de l’Altíssim,
però no teniu una mentalitat mundana.
Recordeu que l’única cosa
que vull dir ara
és útil: espatllar les flors,
així que apreneu a morir,

BWV 495

O wie  selig seid ihr doch, ihr  Frommen/Oh, que beneïts sou, piadosos


Any 1735
Ària espiritual, en clau de re menor, per a (vocal) i continu.
Indicació de temps.- Cançó sacra
Llibretista.-Simon Dach (1605-1659)

O wie selig seid ihr doch, ihr Frommen

O wie selig seid ihr doch, ihr Frommen,
die ihr durch den Tod zu Gott gekommen!
Ihr seid entgangen
aller Not, die uns noch hält gefangen.
Antwort
Ja, höchstselig sind wir, lieben Brüder,
unser Mund ist voller Freudenlieder;
doch was wir schauen,
wird Gott euch auch endlich anvertrauen.

Muss man hie doch wie im Kerker leben,
da nur Sorge, Furcht und Schrecken schweben,
was wir hie kennen,
ist nur Müh und Herzeleid zu nennen.
Antwort
O ihr Lieben, seid doch ja zufrieden,
wünscht nicht Freude, weil ihr seid hienieden
Lasst euren Willen
sich nur fein in Gottes Gnade stillen.

Ihr hergegen ruht in eurer Kammer,
sicher und befreit von allem Jammer,
kein Kreuz noch Leiden
ist euch hinderlich in euren Freuden.
Antwort
Aber gleichwohl mussten wir auch kämpfen
und in uns die Sünde, Tod auch dämpfen;
was euch itzt quälet,
daran hat es uns auch nicht gefehlet.

Christus wischet ab euch alle Tränen
habt das schon, wornach wir uns erst sehnen,
euch wird gesungen,
was durch keines Ohr allhier gedrungen.
Antwort
Duldet euch nur fort bei euren Tränen,
bleibt getreu, nach Jesu euch zu sehnen.
Eur itzig Leiden
ist der Same der zukünftgen Freuden.

Ach! wer wollte denn nicht gerne sterben
und den Himmel für die Welt ererben?
Wer wollt hier bleiben,
sich den Jammer länger lassen treiben?
Antwort
Freilich ist hier gut bei Christo leben,
doch könnt ihr euch in Geduld ergeben.
All euer Streiten
lohnet Christus hier mit Herrlichkeiten.
Antwort
Komm, o Christe, komm uns auszuspannen,
lös uns auf und führ uns bald von dannen.
Bei dir, o Sonne,
ist der Frommen Freud und Wonne.

Ach! ihr teure Seelen, eure Kronen,
eure Palmen, eure güldne Thronen
sind schon bereitet,
schafft nur, dass ihr recht zum Siege streitet.

Nun, wir wollen beiderseits denn loben
Gottes Lamm, das uns in Gott erhoben,
ein ewigs Leben.
ist uns beiderseits gewiss gegeben.

Lobt, ihr Menschen, lobt, ihr Himmelschöre,
gebt dem großen Gott allein die Ehre!
Die Ewigkeiten
werden unsers Gottes Lob ausbreiten.

Oh, que beneïts sou, piadosos
Oh, que benaventurats sou, piadosos
que a través de la mort veniu a Déu!
Has fugit
de totes les dificultats que encara ens mantenen captius.
Resposta
Sí, benaurats som, estimats germans,
la nostra boca està plena de cançons d’alegria;
però el que veiem,
Déu finalment us ho confiarà.
Un ha de viure aquí com en un calabós,
amb només preocupació,
por i terror flotant.

Resposta
Estimats, contents,
desitgeu alegria perquè esteu aquí,
només deixeu que la vostra voluntat estigui ben satisfeta en la gràcia de Déu.
Tu, en canvi, descanses a la teva cambra,
segur i lliure de tota misèria,
cap creu ni sofriment
entorpi les teves alegries.
Resposta
Però tanmateix també hem hagut de lluitar
i suprimir el pecat i la mort dins nostre;
El que et turmenta ara,
no ens ha faltat.

Crist eixuga totes les teves llàgrimes,
ja tens allò que anhelem,
et cantarà
que aquí no ha arribat a cap oïda.
Resposta
Només suporta les teves llàgrimes,
sigues fidel a l’enyorança de Jesús.
Els teus sofriments presents
són les llavors de les alegries futures.

Oh! Qui no voldria morir
i heretar el cel per al món?
Qui vol quedar-se aquí i
deixar que la seva misèria s’allargui més?
Resposta
Per descomptat, és bo viure aquí amb Crist,
però pots rendir-te amb paciència. Crist aquí recompensa
tots els vostres conflictes amb glòria.

Vine, oh Crist, vine a relaxar-nos,
deslligar-nos i emportar-nos aviat.
Amb tu, oh Sol,
hi ha l’alegria i el plaer dels piadosos.
Resposta
Oh! Estimades ànimes, les vostres corones,
els vostres palmells, els vostres trons daurats
ja estan preparats,
només assegureu-vos de lluitar correctament per aconseguir la victòria.

Ara lloem tots dos
l’Anyell de Déu, que ens va ressuscitar en Déu
per a la vida eterna.
sens dubte ens és donat per ambdues parts.

Lloeu, gent, lloeu, cors del cel,
doneu glòria només al gran Déu!
Les eternitats
difondran les lloances del nostre Déu.

BWV 496

Seelenbräutigam, Jesu, Gottes Lamm/Nuvi de l’ànima


Any 1735
Ària espiritual, en clau de si bemoll major, per a (vocal) i continu.
Indicació de temps.- Cançó sacra
Llibretista.- Adam Drese (1620-1701)

Seelenbräutigam
Seelenbräutigam,
Jesu, Gotteslamm!
habe Dank für deine Liebe,
die mich zieht aus reinem Triebe
von dem Sündenschlamm,
Jesu, Gotteslamm.

Deine Liebesglut
Licht stärket Mut und Blut,
wend nu freundlich mich anblickest
und an deine Brust mich drückest,
macht mich wohlgemut
deine Liebesglut.

Wahrer Mensch und Gott,
Tost in Not und Tod,
du bist darum Mensch geboren,
zu ersetzen, was verloren,
durch dein Blut so rot,
wahrer Mensch und Gott.

Meines Glaubens Licht
lass verlöschen nicht,
salbe mich mit Freudenöle,
dass hinfort in meiner Seele
ja verlösche nicht
deine Liebesglut.

So werd ich in dir
bleiben für und für,
deine Liebe will ich ehren
und in dir dein Lob vermehren,
weil ich für und für
bleiben werd in dir.

Held aus Davids Stamm,
deine Liebesflamm
mich ernähre, und verwehre,
dass die Welt mich nicht versehre,
ob sie mir gleich gram,
Held aus Davids Stamm.

Großer Friedensfürst,
wie hast du gedürst
nach der Menschen Heil und Leben
und dich in den Tod gegeben,
da du riefst: Mich dürst’,
großer Friedensfürst.

Deinen Frieden gib
aus so reiner Lieb,
uns, den Deinen, die dich kennen
und nach dir sich Christen nennen,
denen bist du lieb,
deinen Frieden gib.

Wer der Welt abstirbt,
emsig sich bewirbt
um den lebendigen Glauben,
der wird bald empfind1ich schauen,
dass niemand verdirbt,
wer der Welt abstirbt.

Nun ergreif ich dich,
ach! ergreife mich!
ich will nimmermehr dich lassen,
sondern gläubig dich umfassen,
weil im Glauben ich
nun ergreife dich.

Wenn ich weinen muss,
wird dein Tränenfluss
nun die meinen auch begleiten
und zu deinen Wunden leiten,
dass mein Tränenfluss
sich bald stillen muss.

Wenn ich mich aufs neu
wiederum erfreu,
freuest du dich auch zugleiche,
bis ich dort in deinem Reiche
ewiglich aufs neu
mich mit dir erfreu.

Hier durch Spott und Hohn,
dort die Ehrenkron;
hier im Hoffen und im Glauben,
dort im Haben und im Schauen;
denn die Ehrenkron
folgt auf Spott und Hohn.

Jesu, hilf, dass ich
allhier ritterlich
alles durch dich überwinde
und in deinem Sieg empfinde,
wie so ritterlich
du gekämpft für mich.

Du mein Preis und Ruhm,
werte Saronsblum,
in mir soll nun nichts erschallen
als was dir nur kann gefallen,
werte Saronsblum,
du mein Preis und Ruhm.

Nuvi de l’ànima
Espós de l’ànima,
Jesús, Anyell de Déu!
Et dono gràcies pel teu amor,
que em treu de la brutícia del pecat,
Jesús, Anyell de Déu.

La teva llum d’amor
enforteix el coratge i la sang,
ara quan em mires amablement
i em pressiones contra el teu pit, la teva resplendor d’amor
em fa sentir bé

Home i Déu veritable,
mort en problemes i morts,
vas néixer humà
per substituir el que es va perdre,
amb la teva sang tan vermella,
home i Déu veritable.

No s’apaga la llum de la meva fe ,
ungeu-me amb l’oli de l’alegria,
perquè a partir d’ara el vostre amor no s’extingeixi
en la meva ànima .

Per tant, em quedaré
en tu per sempre,
honraré el teu amor
i augmentaré la teva lloança en tu, perquè romandré en tu
per sempre .

Heroi de la tribu de David, deixa que
la teva flama d’amor
m’alimenti, i evita
que el món em faci mal,
encara que em doli,
heroi de la tribu de David.

Gran Príncep de la Pau,
com vas assedegar
la salvació i la vida de la gent
i vas lliurar-te a la mort
quan vas cridar: Tinc set,
Gran Príncep de Pau.

Dóna la teva pau
amb un amor tan pur, dóna la teva pau
a nosaltres, els teus, que et coneixem
i que ens diem cristians després de tu,
als qui ets estimat,
Qualsevol que mori al món i
sol·liciti diligentment la fe viva
serà ben aviat sensible al fet
que ningú perirà qui mori al món.

Ara t’agafaré,
oh! agafa’m!
Mai et deixaré marxar,
sinó que t’abraçaré amb fe,
perquè ara t’apodo amb la fe.

Si he de plorar,
el teu flux de llàgrimes
ara acompanyarà el meu
i conduirà a les teves ferides,
de manera que aviat s’haurà d’aturar
el meu flux de llàgrimes .

Quan jo
torni a alegrar-me,
vosaltres també us alegrareu al mateix temps, fins que jo alegri amb vosaltres
allà al vostre regne per sempre .

Aquí per burla i menyspreu,
allà la corona d’honor;
aquí en esperar i en creure,
allà en tenir i en veure;
perquè la corona d’honor
segueix la burla i el menyspreu.

Jesús, ajuda’m a superar-ho tot a través teu
d’una manera cavalleresca
i a sentir en la teva victòria com de cavalleresca vas lluitar per mi.

Tu, el meu premi i glòria,
estimat Saronsblum,
res no ressonarà en mi,
excepte el que només et pot agradar,
estimat Saronsblum,
tu el meu premi i glòria.

BWV 497

Seelenweide, meine Freude/Delícia de l’ànima


Any 1735
Ària espiritual, en clau de mi menor, per a (vocal) i continu.
Indicació de temps.- Cançó sacra
Llibretista.-Adam Drese (1620-1701)

Seelenweide
Seelenweide,
meine Freude,
Jesu, lass mich fest an dir
Mit Verlangen
Allzeit hangen,
bleib mein Schild, Schutz und Panier.

Lebensquelle,
klar und helle
bist du, wenn ich dich empfind,
deine süße
Liebesküsse
Süßer mir als Honig sind.

Lass, mein Jesu,
keine Unruh
mich von deiner Lieb abziehn,
ob die Welt schon
auf dein Zion
ihren Hass und Grimm lässt gehen.

Obgleich Dornen
mich von vornen
und von hinten ganz umringt,
schützest du mich,
dass kein Dornstich
seine Kraft an mir vollbringt.

Weizenkörner,
Unkrautsdörner
Müssen hier beisammen stehn.
Dort wird scheiden
Gott die beiden, wenn die Ernte wird angehen.

Saulus’ Schnauben
krankt den Glauben
und verfolgt die kleine Herd.
Mein Gott, höre,
viel bekehre,
dass dein Kirchlein fruchtbar wird.

Dass viel Glieder
hin und wieder
sich zu dir noch finden ein,
so wird Freude
nach dem Leide
über der Bekehrung sein.

Armes Zion,
Gott ist dein Lohn,
bleibe du nur ihm getreu,
sei geduldig,
leb unschuldig
vor der Welt und rede frei.

Schmale Wege,
enge Stege
zeigen, wie fürsichtig wir
wandeln sollen,
wenn wir wollen
ohne Anstoß leben hier.

Furcht und Zittern
muss erschüttern
Leib und Seel in wahrer Buß.
Reu im Herzen
Glaubenskerzen,
Gott in uns anzünden muss.

Brennt der Glaube,
ei so schaue,
was für Kräfte er uns gibt;
Wollust meiden,
willig leiden,
gerne tun, was Gott beliebt.

Eifrig hassen,
unterlassen,
was nur Gott zuwider ist,
seinen Willen
zu erfüllen,
darnach strebt ein wahrer Christ.

Delícia de l’ànima

Alegria de l’ànima,
alegria meva,
Jesús, deixa’m aferrar-me a tu
amb anhel
sempre,
segueix sent el meu escut, protecció i estendard.

Font de la vida, ets
clar i brillant quan et sento,
els teus dolços petons d’amor em són més dolços que la mel.

Jesús meu, que
cap problema
m’allunyi del teu amor,
encara que el món ja desencadena el seu odi i ira
sobre la teva Sió .

Encara que les espines m’envolten
de davant a darrere i per darrere,
em protegeixes perquè cap espina
em punxa el seu poder.

Els grans de blat i
les espines de males herbes
han d’estar junts aquí.
Allà Déu separarà
els dos quan arribi la collita.

El buf de Saül
fa mal a la fe
i persegueix el petit ramat.
Déu meu, escolta,
converteix-te molt,
perquè la teva petita església sigui fecunda.

Si encara us vénen molts membres
de tant en tant , hi haurà alegria
després del patiment de la conversió.

Pobre Sió,
Déu és la teva recompensa,
si només li segueixes fidel,
sigues pacient,
vius innocentment
davant el món i parles lliurement.

Els camins estrets i
les passarel·les estretes
mostren amb quina precaució hem
de caminar si volem
viure aquí sense ofendre.

La por i el tremolor
han de sacsejar
cos i ànima en un veritable penediment.
Penediment al cor
de la fe espelmes que
Déu ha d’encendre en nosaltres.

.Si la fe crema,
mireu quina força ens dóna;
Eviteu la luxúria,
patiu de bon grat,
feu de bon grat el que Déu vol.

Odiar amb zel,
abstenir-se de
fer allò que és contrari a Déu, complir
la seva voluntat , això és el que pretén un veritable cristià.

BWV 498

Selig, wer an Jesum denkt/Beneït! Qualsevol que pensi en Jesús


Any 1735
Ària espiritual, en clau de do menor, per a (vocal) i continu.
Indicació de temps.- Cançó sacra
Llibretista.-Anònim

Selig, wer an Jesum denkt

Selig! Wer an Jesum denkt,
der für uns am Kreuz gestorben,
der das Leben uns geschenkt,
der uns seine Gnad erworben.
Ach! ihr Menschen, denket dran,
ach! gedenket,
was Gott hat für euch getan.

O wie groß ist seine Huld!
O wie hat er uns begnadet!
Dass sein liebstes Kind die Schuld
Unsrer Sünden auch sich ladet.
Ach! ihr Menschen, denket dran,
ach! gedenket,
was Gott hat für euch getan.

Nun, so lang in dieser Zeit
ich auf Erden werde leben,
soll dein Tod, dein Schmerz und Leib
stets für meinen Augen schweben.
Ich gedenke stets daran,
ich gedenke,
was du hast für mich getan.

Beneït! Qualsevol que pensi en Jesús

Beneït! Qualsevol que pensi en Jesús
que va morir a la creu per nosaltres,
qui ens va donar la vida,
qui ens va guanyar la seva gràcia.
Oh! gent, recordeu,
Oh! recorda,
el que Déu ha fet per tu.

Oh, que gran és la seva gràcia!
Oh, com ens ha agraciat!
Que el seu fill preferit és el culpable
dels nostres pecats també.
Oh! gent, recordeu,
Oh! recorda,
el que Déu ha fet per tu.

Bé, tant de temps en aquest temps
Viuré a la terra,
serà la teva mort, el teu dolor i el teu cos
sempre rondant davant els meus ulls.
Sempre recordo
penso
el que has fet per mi.

BWV 499

Sei gegrüsset,Jesu gütig/Sigues benvingut, Jesús benèvol


Any 1735
Ària espiritual, en clau de sol menor, per a (vocal) i continu.
Indicació de temps.-Cançó sacra
Llibretisa.-Christian Keymann (1607-1662)

Sei gegrüßet, Jesu, gütig

Sei gegrüßet, Jesu, gütig
über alle Maß sanftmütig,
ach! wie bist du so zerschmissen
und dein ganzer Leib zerrissen?
Lass mich deine Liebe erben
und darinnen selig sterben.

O Herr Jesu! Gott und mein Heil
meines Herzens Trost und mein Teil,
beut mir deine Hand zur Seiten,
wenn ich werde sollen streiten.
Lass mich deine Liebe erben
und darinnen selig sterben.

Jesu! schone meiner Sünden,
weil ich mich zu dir tu finden
mit betrübten Geist und Herzen,
dein Blut lindert meine Schmerzen.
Lass mich deine Liebe erben
und darinnen selig sterben.

O du rot und weiße Quelle,
kühle meine matte Seele,
wenn ich werde unten liegen
hilf mir ritterlich obsiegen.
Lass mich deiner Lieb genießen
und mein Leben drin beschließen.

o wie freundlich kannst du laben,
Jesu alle, die dich haben;
Die sich halten an dein Leiden,
können seliglich abscheiden.
Lass mich deiner Lieb genießen
und mein Leben drin beschließen.

Wenn der Feind mich tut anklagen,
lass mich Jesu, nicht verzagen,
wenn ich aus dem Elend fahre,
meine Seele du bewahre,
singen immer: Heilig! Heilig!
Heilig! alsdenn bin ich selig!

Süßer Jesu, Gnadensonne,
mein schatz, höchste Freud und Wonne,
ewig, ewig lass mich loben
mit den Engeln dich dort droben,
singen immer: Heilig! heilig!
heilig! alsdenn bin ich selig!

Sigues benvingut, Jesús benèvol
Salve, Jesús, benigne i mans
per sobre de tot,
oh! Com estàs tan destrossat
i tot el teu cos esquinçat?
Deixa’m heretar el teu amor
i morir-hi feliç.

Oh Senyor Jesús! Déu i la meva salvació,
el consol i la meva part del meu cor,
doneu-me la mà
quan hagi de lluitar.
Deixa’m heretar el teu amor
i morir-hi feliç.

Jesús! Salva els meus pecats,
perquè vinc a tu
amb la ment i el cor angoixats,
la teva sang alleuja el meu dolor.
Deixa’m heretar el teu amor
i morir-hi feliç.

Oh tu primavera vermella i blanca,
refresca la meva ànima avorrida,
quan m’aixequi
ajuda’m a triomfar cavallerescament.
Deixa’m gaudir del teu amor
i acabar-hi amb la meva vida.

Oh, quina amabilitat pots refrescar
tots els qui et tenen, Jesús;
Els que s’adhereixen al vostre patiment
poden marxar feliços.
Deixa’m gaudir del teu amor
i acabar-hi amb la meva vida.

Quan l’enemic m’acusa,
no em desesperi, Jesús,
quan surti de la misèria,
guarda la meva ànima,
canta sempre: Sant! Sant!
Sant! aleshores soc feliç!

Dolç Jesús, sol de gràcia,
estimat meu, màxima alegria i felicitat,
eternament, eternament deixa’m lloar-te
amb els àngels de dalt,
sempre cantant: Sant! Sant!
Sant! aleshores soc feliç!

La profunditat emotiva de la música de Bach es deu en gran mesura al seu domini de les dissonàncies a les veus interiors (tenor/alt), les seves notes blaves