Quatre melodies Opus 96
Per a una veu amb acompanyament de piano
Any 1884
Opus 96/Nº1
Der tod, das ist die kühle Nacht/La mort és la nit fresca
Principi.- Der Tod, das ist die kühle Nacht
Text.- Heinrich Heine
Indicació de temps .- Molt lentament (Sehr langsam) en do major
Període Romàntic
Der tod, das ist die kühle Nacht
Der Tod, das ist die kühle Nacht,
Das Leben ist der schwüle Tag.
Es dunkelt schon, mich schläfert,
Der Tag hat mich müd gemacht.
Über mein Bett erhebt sich ein Baum,
Drin singt die junge Nachtigall;
Sie singt von lauter Liebe,
Ich hör es, ich hör es sogar im Traum.
La mort és la nit fresca
La mort és la nit fresca,
La vida és el dia vergonyós.
Ja és de nit, estic adormit,
El dia m’ha cansat?
Un arbre s’alça sobre el meu llit,
Hi canta el jove rossinyol;
Canta l’amor pur,
Ho sento, ho sento fins i tot en els meus somnis.
Opus 96/Nº 2
Wir wandelten/Vam vagar
Principi.- Wir wandelten wir zwei zusammen
En clau de re bemoll major
Text.- Anònim hongarès
Traducció: Georg Friedrich Daumer d’una font hongaresa
Indicació de temps.-Andante espressivo, en re bemoll major/ mi major / la bemoll major
Període Romàntic
Wir wandelten
Wir wandelten, wir zwei zusammen,
Ich war so still und du so stille,
Ich gäbe viel, um zu erfahren,
was du gedacht in jenem Fall.
Was ich gedacht, unausgesprochen
Verbleibe das! Nur Eines sag’ ich:
So schön war alles, was ich dachte,
So himmlisch heiter war es all’.
In meinem Haupte die Gedanken,
Sie läuteten wie gold’ne Glöckchen:
So wundersüß, so wunderlieblich
Ist in der Welt kein and’rer Hall
Vam vagar
Caminem, tots dos junts,
Jo tan callat i tu tan callat,
Donaria molt per saber
Allò que pensaves en aquest cas.
El que vaig pensar, sense dir-ho
Que això quedi! Només diré una cosa:
Tot el que vaig pensar va ser tan bonic,
Tan celestialment alegre era tot.
Al meu cap els pensaments,
Sonaven com a campanes d’or:
Tan meravellosament dolç, tan meravellosament encantador
No hi ha cap altre ressò al món
Opus 96/Nº 3
Es schauen die Blumen alle/Totes les flors semblen
Principi.- Es schauen Die Blumen alle
En clau de re menor
Text.- Heinrich Heine
Indicació de temps.-Amb moviment inquiet (Unruhig bewegt) en si menor
Període Romàntic
Es schauen die Blumen alle
Es schauen die Blumen alle
Zur leuchtenden Sonne hinauf;
Es nehmen die Ströme alle
Zum leuchtenden Meere den Lauf.
Es flattern die Lieder alle
Zu meinem leuchtenden Lieb –
Nehmt mit meine Tränen und Seufzer,
Ihr Lieder, wehmütig und trüb
Totes les flors semblen
Totes les flors miren cap al sol brillant;
Tots els rierols segueixen el curs
Cap al mar brillant segueixen el curs.
Totes les cançons voletegen
Al meu brillant amor –
Porta amb tu les meves llàgrimes i sospirs,
Cançons malenconioses i ombrívoles
Opus 96/Nº4
Meerfahrt/Passeig pel mar
Principi.- Mein Liebchen wir sassen beisammen
En clau de la menor
Text.- Heinrich Heine
Andante sostenuto, en la meno
Període Romàntic
Meerfahrt
Mein Liebchen, wir sassen beisammen,
Traulich im leichten Kahn.
Die Nacht war still, und wir schwammen
Auf weiter Wasserbahn.
Die Geisterinsel, die schöne,
Lag dämm’rig im Mondenglanz;
Dort klangen liebe Töne,
Dort wogte der Nebeltanz.
Dort klang es lieb und lieber,
Und wogt’ es hin und her;
Wir aber schwammen vorüber,
Trostlos auf weitem Meer
Passeig pel mar
Estimada, seiem junts,
Còmodament al pot lleuger.
La nit era tranquil·la, i nedem
En una via d’aigua ampla.
L’illa fantasma, la bella,
Jeia tènue a la resplendor de la lluna;
Allí sonaven tons estimats,
Allà onejava la dansa boirosa.
Allí sonava dolça i estimada,
I onejava de banda a banda;
Però nedem,
Desolats a l’amplada mar
Sis Melodies Opus 97
Per a una veu amb acompanyament de piano
Any 1884/5
Opus 97/Nº1
Nachtigall/Rossinyol
Principi.- O Nachtigall, dein sÿsser Schall
En clau de fa menor
Text.- Christian Reinhold
Indicació de temps.- Lentament (Langsam) en fa menor
Any 1884/5
Període Romàntic
Nachtigall
O Nachtigall,
dein süßer Schall,
er dringet mir durch Mark und Bein.
Nein, trauter Vogel, nein!
was in mir schafft so süße Pein,
das ist nicht dein,
das ist von andern, himmelschönen,
nun längst für mich verklungenen Tönen
in deinem Lied ein leiser Widerhall
Rossinyol
Oh rossinyol, el teu dolç so,
Em penetra fins a la medul·la.
No, volgut ocell, no!
El que crea tan dolç dolor en mi no és teu,
És d’altres sons celestials,
Tons que fa temps es van esvair per a mi
Un feble ressò al teu cant!
Opus 97/Nº 2
Auf dem Schiffe/Al vaixell
Principi.- Ein Vöglein fliegt über den Rhein
En clau de la major
Text.- Christian Reinhold
Indicació de temps.-Vivant i enèrgic (Lenhaft und rasch) en la major
Any 1884/5
Període Romàntic
Auf dem Schiffe
Ein Vögelein
Fliegt über den Rhein
Und wiegt die Flügel
Im Sonnenschein,
Sieht Rebenhügel
Und grüne Flut
In goldner Glut. –
Wie wohl das tut,
So hoch erhoben
Im Morgenhauch!
Beim Vöglein droben,
Oh, wär’ ich auch!
Al vaixell
Un ocellet
Vola sobre el Rin
I bressola les seves ales
Sota el sol veu turons de vinyes
I verdes inundacions
En resplendor daurat.
Que bé se sent
Elevat tan alt
A la brisa del matí
Per l’ocellet de dalt,
Oh, tant de bo fos jo també!
Opus 97/Nº 3
Entführung/Segrest
Principi.- O Lady Judithm spröder Shatz
En clau de re menor
Text.- Willibald Alexis
Indicaci-o de temps.- Ràpid (Schnell) en re menor
Any 1884/5
Període Romàntic
Entführung
O Lady Judith, spröder Schatz,
Drückt dich zu fest mein Arm?
Je zwei zu Pferd haben schlechten Platz
Und Winternacht weht nicht warm.
Hart ist der Sitz und knapp und schmal,
Und kalt mein Kleid von Erz,
Doch kälter und härter als Sattel und Stahl
War gegen mich dein Herz.
Sechs Nächte lag ich in Sumpf und Moor
Und hab’ um dich gewacht,
Doch weicher, bei Sankt Görg ich’s schwor,
Schlaf’ ich die siebente Nacht!
Segrest
Oh Lady Judith, trencadissa estimada,
T’apreta massa el meu braç?
Dos a cavall tenen poc espai
I la nit d´hivern no és càlida.
El seient és dur, estret i atapeït,
I fred és el meu vestit de mineral,
Però més fred i més dur que la cadira i l’acer
Va ser el teu cor contra mi.
Sis nits jeu en pantà i panxa
I vaig vetllar per tu,
Però més suau, per San Görg vaig jurar,
Vaig dormir la setena nit.
Opus 97/Nº4
Dort in den Weiden/Allà entre els salzes
Principi.- Dort in den Weiden steeht ein Haus
En clau de re major
Text.- Tradicional Baix- Rhin
Editor.- Kretzschmer- Zuccalmaglio
Indicació de temps.-Vivaç i gràcil(Lebhaft und anmutig) en re major
Any 1884/ 5
Període Romàntic
Dort in den Weiden
Dort in den Weiden steht ein Haus,
da schaut die Magd zum Fenster ‘naus!
Sie schaut stromauf, sie schaut stromab:
ist noch nicht da mein Herzensknab’?
Der schönste Bursch am ganzen Rhein,
den nenn’ ich mein, den nenn’ ich mein!
Des Morgens fährt er auf dem Fluß,
und singt herüber seinen Gruß,
des Abends, wenn’s Glühwürmchen fliegt,
sein Nachen an das Ufer wiegt,
da kann ich mit dem Burschen mein
beisammen sein, beisammen sein!
Die Nachtigall im Fliederstrauch,
was sie da singt, versteh’ ich auch;
sie saget: übers Jahr ist Fest,
hab’ ich, mein Lieber, auch ein Nest,
wo ich dann mit dem Burschen mein
die Froh’st’ am Rhein, die Froh’st’ am Rhein
Allà entre els salzes
Allà, entre els salzes, s’alça una casa,
La criada mira per la finestra.
Ella mira riu amunt, ella mira riu avall:
No hi és encara el noi del meu cor?
El noi més bonic de tot el Rin,
Ho truco meu, ho truco meu.
Al matí navega pel riu
I canta la seva salutació a l’altra banda,
Cap al tard, quan volen les cuques de llum,
La seva barca es gronxa fins a la riba,
Allà puc estar amb el noi meu estar junts, estar junts!
El rossinyol a l’arbust de liles,- entenc el que canta;
Ella diu: Al llarg de l’any hi ha una festa,
Jo, estimada, també tinc un niu,
On puc llavors amb el noi meu
-L’alegria del Rin, l’alegria del Rin
Opus 97/Nº 5
Komm bald/ Vine aviat
Principi.- Warum denn warten von Tag zu Tag?
En clau de la major
Text.- Klaus Groth
Indicació de temps.- Amb moviment suau (Zart bewegt) en la menor
Any 1885
Període Romàntic
Komm bald
Warum denn warten
von Tag zu Tag?
Es blüht im Garten,
was blühen mag.
Wer kommt und zählt es,
era blüht tan schön?
An Augen fehlt es,
es anzuseh’n.
Die meinen wandern
vom Strauch zum Baum;
mir scheint, auch andern
wär’s wie ein Traum.
Und von den Lieben,
die mir getreu
und mir geblieben,
wär’st du dabei!
Vine aviat
Per què esperar d’un dia per l’altre?
Floreix al jardí, el que pot florir.
Qui ve i ho explica, era floreix tan bonic?
Falten ulls per mirar-ho.
Els meus vaguen d’arbust en arbre;
Em sembla que altres
Seria com un somni.
I dels éssers estimats
Que em són fidels
I es van quedar amb mi estaries tu.
Opus 97/Nº 6
Trennung/Separació
Principi.- Da unten im Tale läufts Wasser so trüb
En clau de fa major
Text.- Tradicinal Suabia Cançó popular suabia de la col·lecció Kretzschmer-Zuccalmaglio.
Editor.- Kretzschmer- Zuccalmaglio
Indicació de temps.- Amb moviment elegant (Anmuthig bewegt) en fa major
Any 1885 Període Romàntic
Trennung
Da unten im Tale
Läuft’s Wasser so trüb,
Und i kann dir’s net sagen,
He hab’ di so lieb.
Sprichst allweil von Liebe,
Sprichst allweil von Treu’,
Und a bissele Falschheit
Is auch wohl dabei.
Und wenn i dir’s zehnmal sag,
Daß i di lieb und mag,
Und du willst nit verstehn,
Muß i halt weitergehn.
Für die Zeit, wo du gliebt mi hast,
Da dank i dir schön,
Und i wünsch, daß dir’s anderswo
Besser mag gehn.
Separació
Allà baix a la vall
L’aigua corre tan tèrbola
I no t’ho puc dir,
T’estimo tant.
Sempre parles d’amor,
Sempre parles de fidelitat,
I una mica de falsedat
Probablement també hi estigui inclosa.
I si et dic deu vegades
Que t’estimo i em preocupo per tu,
I no vols entendre,
Només he de seguir endavant.
Pel temps en què em vas voler,
T’ho agraeixo tant,
I et desitjo que et vagi millor en una altra part
Que et vagi millor en una altra banda.
Onze cants Hongaresos Opus 103
Per a quartet vocal SATB amb acompanyament de piano
Text.- Tradicional Hongarès: Traducció Hugo Conrar
Any 1887
Aquestes peces van proporcionar a Brahms i al seu cercle d’amics un entusiasme i un gaudi sense frens.
Opus 103/Nº1
He, Zigeuner, greife in die Saiten ein/Ei, gitano, pinça les cordes
Principi.- He, Zigeuner, greife .
Tenor sol- Allegro agitato, en la menor
En clau de la major
Indicació de temps.-Allegro agitato – Più Presto
Període Romàntic
He, Zigeuner, greife in die Saiten ein
He, Zigeuner, greife in die Saiten ein!
Spiel das Lied vom ungetreuen Mägdelein!
Laß die Saiten weinen, klagen, traurig bange,
Bis die heiße Träne netzet diese Wange!
Ei, gitano, pinça les cordes
Eh, gitano, agafa les cordes!
Toca la cançó de la donzella infidel!
Que les cordes plorin, es lamenten, lúgubrement ansioses,
Fins que les llàgrimes calentes mullen aquesta galta!
Opus 103/Nº2
Hochgetürmte Rimaflut/L’imponent Rimaflut
Principi.- Hochgethürmte Rimaflut
En clau de re menor
Indicació de temps.- Allegro molto, en re menor
Període Romàntic
Hochgethürmte Rimaflut
Hochgetürmte Rimaflut,
Wie bist du so trüb;
An dem Ufer klag ich
Laut nach dir, mein Lieb!
Wellen fliehen, Wellen strömen,
Rauschen an dem Strand heran zu mir.
An dem Rimaufer laß mich
Ewig weinen nach ihr!
L’imponent Rimaflut
Rimaflut amuntegat,
Com ets tan tèrbol;
A la riba ploro
En veu alta per tu, amor meu.
Fugen les onades, flueixen les onades
Corrent per la platja cap a mi.
Deixa’m plorar a la riba
Eternament plorar per ella!
Opus 103/Nº3
Wißt ihr, wann mein Kindchen am allerschönsten ist/Saps quan la meva nena està més maca?
Principi.- Wiss ihr, wann mein Kindchen
En clau de re major
Per a tenor sol
Indicació de temps.- Allegretto, en re major
Període Romàntic
Wißt ihr, wann mein Kindchen am allerschönsten ist
Wißt ihr, wann mein Kindchen am allerschönsten ist?
Wenn ihr süßes Mündchen scherzt und lacht und küßt.
Mägdelein, du bist mein, inniglich küß ich dich,
Dich erschuf der liebe Himmel einzig nur für mich!
Wißt ihr, wann mein Liebster am besten mir gefällt?
Wenn in seinen Armen er mich umschlungen hält.
Schätzelein, du bist mein, inniglich küß ich dich,
Dich erschuf der liebe Himmel einzig nur für mich!
Saps quan la meva nena està més maca?
Saps quan la meva nena està més maca?
Quan la seva dolça boqueta fa broma, riu i fa un petó.
Petita donzella, ets meva, et beso amb afecte,
El cel et va crear només per a mi!
Saps quan el meu estimat em complau més?
Quan em té als braços.
Estimada, ets meva, et peto amb afecte,
El cel et va crear només per a mi.
Opus 103/Nº4
Lieber Gott, du weißt, wie oft bereut ich hab/Estimat Déu, tu saps quantes vegades m’he penedit
Principi.- Lieber Gott, du weisst
Per a soprano sola
En clau de fa major
Indicació de temps.- Vivace grazioso, en fa major
Període Romàntic
Lieber Gott, du weißt, wie oft bereut ich hab
Lieber Gott, du weißt, wie oft bereut ich hab,
Daß ich meinem Liebsten einst ein Küßchen gab.
Herz gebot, daß ich ihn küssen muß,
Denk, solang ich leb, an diesen ersten Kuß.
Lieber Gott, du weißt, wie oft in stiller Nacht
Ich in Lust und Leid an meinen Schatz gedacht.
Lieb ist süß, wenn bitter auch die Reu,
Armes Herze bleibt ihm ewig, ewig treu.
Estimat Déu, tu saps quantes vegades m’he penedit
Estimat Déu, tu saps quantes vegades m’he penedit,
Si hagués fet un petó al meu estimat.
El meu cor em va ordenar que el besés,
Recorda, mentre visqui, aquest primer petó.
Estimat Déu, tu saps quantes vegades a la nit silenciosa
he pensat en el meu estimat amb plaer i tristesa.
L’amor és dolç, encara que amarg el pesar,
El meu pobre cor roman eternament, eternament fidel.
Opus 103/Nº 5
Brauner Bursche führt zum Tanze/El noi bru porta al ball
Principi.-Brauner Bursche führt zum Tanze
En clau de re major
Indicació de temps.- Allegro giocoso, en re major
Període Romàntic
Brauner Bursche führt zum Tanze
Brauner Bursche führt zum Tanze
Sein blauäugig schönes Kind;
Schlägt die Sporen keck zusammen,
Csardasmelodie beginnt.
Küßt und herzt sein süßes Täubchen,
Dreht sie, führt sie, jauchzt und springt;
Wirft drei blanke Silbergulden
Auf das Zimbal, daß es klingt.
El noi bru porta al ball
El noi bru condueix al ball
El seu fill bonic i d’ulls blaus;
Colpeja amb valentia les espores juntes,
Comença la melodia de Csardas.
Besa i abraça el seu dolç colom,
Gira-los, condueix-los, crida i salta;
Llança tres florins de plata brillants
Al cimbalom que sona.
Opus 103/Nº 6
Röslein dreie in der Reihe blühn so rot/Tres roses en fila floreixen tan vermelles
Principi.- Röslein dreie in der Reihe
Amb tenor principal
En clau de sol major
Indicació de temps.-Vivace grazioso, en sol major
Període Romàntic
Röslein dreie in der Reihe blühn so rot
Röslein dreie in der Reihe blühn so rot,
Daß der Bursch zum Mädel gehe, ist kein Verbot!
Lieber Gott, wenn das verboten wär,
Ständ die schöne weite Welt schon längst nicht mehr;
Ledig bleiben Sünde wär!
Schönstes Städtchen in Alföld ist Ketschkemet,
Dort gibt es gar viele Mädchen schmuck und nett!
Freunde, sucht euch dort ein Bräutchen aus,
Freit um ihre Hand und gründet euer Haus,
Freudenbecher leeret aus.
Tres roses seguides floreixen tan vermelles
Tres roses seguides floreixen tan vermelles,
¡Que el noi vagi amb la noia no està prohibit!
Déu meu, si això estigués prohibit,
El bell món hauria deixat d’existir fa molt de temps;
Quedar-se solter seria un pecat.
La ciutat més bonica d’Alföld és Ketschkemet,
Hi ha tantes noies boniques i agradables allà!
Amics, escolliu una núvia allà,
Demaneu la mà i fundeu la vostra casa,
Buida la teva copa de joia.
Opus 103/Nº 7
Kommt dir manchmal in den Sinn, mein süßes Lieb/De vegades ve a la teva ment, el meu dolç amor
Principi- Kommt dir manchmal in den Sinn
Per a tenor sol
Em clau de mi bemoll major
Indicació de temps.- Andante grazioso, en mi bemoll major
Període Romàntic
Kommt dir manchmal in den Sinn, mein süßes Lieb
Kommt dir manchmal in den Sinn, mein süßes Lieb,
Was du einst mit heil’gem Eide mir gelobt?
Täusch mich nicht, verlaß mich nicht,
Du weißt nicht, wie lieb ich dich hab,
Lieb du mich, wie ich dich,
Dann strömt Gottes Huld auf dich herab!
De vegades ve a la teva ment, el meu dolç amor
De vegades ve a la teva ment, el meu dolç amor,
El que una vegada em vas jurar amb sagrat jurament?
No m’enganyis, no m’abandonis,
No saps quant t’estimo,
Estima’m com jo t’estimo,
Aleshores el favor de Déu fluirà sobre tu!
Opus 103/Nº 8
Horch, der Wind klagt in den Zweigen traurig sacht/Escolta, el vent plora trist i suau a les branques
Principi.- Horch der Wind klagt
Indicació de temps.-Andantino senzill, en sol menor
En clau de sol menor
Període Romàntic
Horch, der Wind klagt in den Zweigen traurig sacht
Horch, der Wind klagt in den Zweigen traurig sacht;
süßes Lieb, wir müssen Scheiden: gute Nacht.
Ach wie gern in deinen Armen ruhte ich,
doch die Trennungsstunde naht, Gott schütze dich.
Dunkel ist die Nacht, kein Sternlein spendet Licht;
süßes Lieb vertrau auf Gott und weine nicht;
führt der liebe Gott mich einst zu dir zurück,
bleiben ewig wir vereint in Liebesglück.
Escolta, el vent plora trist i suau a les branques
Escolta, el vent es lamenta tristament a les branques;
Dolç amor, hem de separar-nos: bona nit.
Oh, com m’agradaria descansar als teus braços,
Però s’acosta l’hora del comiat, Déu vos salve.
La nit és fosca, cap estrelleta dóna llum;
Dolç amor, confia en Déu i no ploris;
Déu em portarà de tornada a tu un dia,
Romandrem units eternament en la felicitat de l’amor.
Opus 103/Nº 9
Weit und breit schout Niemand mich an/Ningú em mira de lluny
Principi.- Weit und breit schaut niemand
En clau de sol menor
Indicació de temps.-Allegro, en sol menor
Període Romàntic
Weit und breit schout Niemand mich an
Weit und breit schaut niemand mich an,
und wenn sie mich hassen, was liegt mir dran?
Nur mein Schatz der soll mich lieben allezeit,
soll mich küssen, umarmen und herzen in Ewigkeit.
Kein Stern blickt al finsterer Nacht;
keine Blum mir strahlt in duftiger Pracht.
Deine Augen sind mir Blumen Sternenschein,
die mir leuchten so freundlich, die blühen nur mir allein.
Ningú em mira de lluny
Ningú em mira en quilòmetres a la rodona,
I si m’odien, què m’importa?
Només el meu amor m’estimarà sempre,
Em besarà, m’abraçarà i m’estimarà per sempre.
Cap estrella brilla a la nit fosca;
Cap flor brilla per a mi en fragant esplendor.
Els teus ulls són les meves flors estrellades
Que brillen tan amablement per a mi, que floreixen només per a mi
Opus 103/Nº 10
Mond verhüllt sein Angesicht/La lluna vetlla la cara
Principi.- Mond verhüllt sein Angesich
Alternan , soprano, i contralt amb tenor i baix
En clau de sol menor
Indicació de temps.-Andantino, en sol menor
Període Romàntic
Mond verhüllt sein Angesicht
Mond verhüllt sein Angesicht,
süßes Lieb, ich zürne dir nicht.
Wollt ich zürnend dich betrüben, sprich
wie könnt ich dich dann lieben?
Heiß für dich mein Herz entbrennt,
keine Zunge dir’s bekennt.
Calb a Liebesrausch unsinnig,
calb wie Täubchen sanft und innig.
La lluna vetlla la cara
La lluna vetlla la cara,
Dolç amor, no estic enfadat amb tu.
Si t’afligís amb ira, digues
Com podria estimar-te aleshores?
El meu cor crema per tu
Cap llengua t’ho confessa.
“Calb” una intoxicació d’amor sense sentit,
“Calb” com coloms, suau i fervent.
Opus 103/Nº11
Rote Abendwolken zieh’n am Firmament/Núvols vermells del capvespre vaguen pel firmament
Principi.- Rothe Abenwolken ziehn
Amb tenor principal
En clau de re bemoll major
Indicació de temps.- Allegro passionato, en re bemoll major
Període Romàntic
Rote Abendwolken zieh’n am Firmament
Rote Abendwolken zieh’n am Firmament,
Sehnsuchtsvoll nach dir, mein Lieb, das Herze brennt,
Himmel strahlt in glühnder Pracht,
Und ich träum bei Tag und Nacht
Nur allein von dem süßen Liebchen mein.
Núvols vermells del capvespre vaguen pel firmament
Núvols vermells del capvespre vaguen pel firmament,
Anhelant-te, el meu amor, el meu cor crema,
El cel brilla en resplendent esplendor,
I somni de dia i de nit
Només amb el meu amor dolç.
Cinc cants opus 104
Per a cor mixt a cappella
Any 1877/ 88
L’últim conjunt de cançons profanes de Brahms per a cor mixt a capella té totes les marques de l’estil tardà
Opus 104/ Nº1
Nachtwache I/Vigilància nocturna I
Principi.- Leise Töne der Brust
En clau de la menor
Text.- Friedrich Rückert
A sis veus SAATBB
Indicació de temps.-Lent (Langsamen) la menor
Any 1888
Període Romàntic
Nachtwache I
Leise Töne der Brust,
geweckt vom Odem der Liebe,
Hauchet zitternd hinaus,
ob sich euch öffen ein Ohr,
Öffn’ ein liebendes Herz,
und wenn sich keines euch öffnet,
Trag’ ein Nachtwind euch
seufzend in meines zurück!
Vigilància nocturna I
Tons suaus del pit,
Despertats per l’alè de l’amor,
Exhala tremolós,
Si una oïda s’obre a tu,
Obre un cor amorós,
I si cap se t’obre
Un vent nocturn us portarà
Sospir de tornada a la meva!
Opus 104/Nº 2
Nachtwache II/Vigilància nocturna II
Principi.- Ruhn sie? Ruhn sie
En clau de mi bemoll major
Text.- Fridrich Rückert
A sis veus SAATBB
Indicació de temps.-Amb moviment solemne (Feierlich bewegt) en mi bemoll major
Any 1888
Període Romàntic
Nachtwache II
Ruh’n sie? rufet das Horn
des Wächters drüben aus Westen,
Und aus Osten das Horn
rufet entgegen: Sie ruh’n!
Hörst du, zagendes Herz,
die flüsternden Stimmen der Engel?
Lösche die Lampe getrost,
hülle in Frieden dich ein.
Vigilància nocturna II
Estan descansant? truca la banya
Del vigilant d’allà de l’oest,
I des de l’est la banya
Crida: Estan descansant!
Sents, cor vacil·lant
Les veus murmurants dels àngels?
Apaga el llum amb confiança,
Emboliqui’t a la pau.
Opus 104/Nº 3
Letztes Glück/L’última felicitat
Principi.- Leblos gleitet Blatt um Blatt
En clau de fa menor
Text.- Max Kalbeck
A sis veus SAATBB
Indicació de temps.- Més lent (Ziemlich langsam) en fa menor
Any 1877
Període Romàntic
Letztes Glück
Leblos gleitet Blatt um Blatt
Still und traurig von den Bäumen;
Seines Hoffens nimmer satt,
Lebt das Herz in Frühlingsträumen.
Noch verweilt ein Sonnenblick
Bei den späten Hagerosen,
Wie bei einem letzten Glück,
Einem süßen, hoffnungslosen.
L’última felicitat
Full rere full llisquen sense vida
Silencioses i tristes dels arbres;
Mai cansada de la seva esperança,
El cor viu a somnis de primavera.
Una mirada il·luminada pel sol encara persisteix
Amb els fargers de fulles tardanes,
Com amb una darrera felicitat,
Una dolça i desesperada.
Opus 104/ Nº 4
Verlorene Jugend/Joventut perduda
Principi.- Brausten alle Berge
En clau de re major/menor
Text.- Tradicional boemi
Traducció.- Josef Wenzig després d’un poema popular eslovac
A cinc veus SATBB
Indicació de temps-Animat, no massa ràpid (Lebhaft, dosh nicht zu schnell) en re menor/major
Any 1877
Període Romàntic
Verlorene Jugend
Brausten alle Berge,
Sauste rings der Wald,
Meine jungen Tage,
Wo sind sie so bald?
Jugend, teure Jugend,
Flohest mir dahin;
O du holde Jugend,
Achtlos war mein Sinn!
Ich verlor’ dich leider,
Wie wenn einen Stein
Jemand von sich schleudert
In die Flut hinein.
Wendet sich der Stein auch
Um in tiefer Flauta,
Weiss ich, dass die Jugend
Doch kein Gleiches tut
Joventut perduda
Van rugir totes les muntanyes
Rusheu el bosc al voltant,
Els meus joves dies,
On són tan aviat?
Joventut, estimada joventut,
Fuig lluny de mi;
Oh bonica joventut!
Descurada era la meva ment.
Ai, et vaig perdre,
Com quan una pedra
Algú llança de si mateix
A la inundació.
Encara que la pedra giri
Gira en flauta profunda,
Sé que la joventut
Però no fa el mateix
Opus 104/Nº 5
Im Herbst/A la tardor
Principi.- Ernst in der Herbst
En clau do menor/major
Text.- Klaus Groth
Quatre veus SATB
Indicació de temps.- Andante, en do menor/major
Any 1877
Període Romàntic
Im Herbst
Ernst ist der Herbst.
Und wenn die Blätter fallen,
sinkt auch das Herz
zu trübem Weh herab.
Encara ist die Flur,
und nach dem Süden wallen
die Sänger, stumm,
wie nach dem Grab.
Bleich ist der Tag,
und blasse Nebel schleiern
die Sonne wie die Herzen, ein.
Früh kommt die Nacht:
denn alle Kräfte feiern,
und tief verschlossen ruht das Sein.
Sanft wird der Mensch.
Er sieht die Sonne sinken,
er ahnt des Lebens
wie des Jahres Schluß.
Feucht wird das Aug’,
doch in der Träne Blinken,
entströmt des Herzens
seligster Erguß.
A la tardor
La tardor és seriosa.
I quan les fulles cauen,
El cor també s’enfonsa a la tristesa.
Encara és el passadís i cap al sud
Els cantaires, silenciosos,
Com cap a la tomba.
Pàl·lid és el dia
I pàl·lides boires vetllen el sol com els cors.
D’hora arriba la nit:
Doncs totes les forces celebren,
I l’ésser descansa profundament tancat.
L’home es torna plàcid.
Veu posar-se el sol,
Sent la fi de la vida com la fi de l’any.
L’ull s’humiteja,
però al parpelleig de les llàgrimes
Flueix del cor feliç efusió.
Cinc melodies opus 105
Per una veu de baix amb acompanyament de piano
Any 1886/ 8
Opus 105 /Nº1
Wir Melodien zieht es mir/ Les melodies traspassen al meu esperit
Principi.- Wie Melodien zieht es mir
En clau de la major
Text.- Klaus Groth
Indicació de temps.- Delicat.- (Zart) en la major
Període Romàntic
Any1886
Wie Melodien Zeiht es mir
Wie Melodien zieht es
mir leise durch den Sinn,
wie Frühlingsblumen blüht es,
und schwebt wie Duft dahin.
Doch kommt das Wort und fasst
es und führt es vor das Aug
wie Nebelgrau erblasst
es und schwindet wie ein Hauch.
Und dennoch ruht im Reime
verborgen wohl ein Duft,
den mild aus stillen Keime
ein feuchter Auge ruft.
Les melodies traspassen al meu esperit
Com corren les melodies
Silenciosament per la meva ment,
Com flors de primavera floreixen,
I flota com a fragància.
Però la paraula ve i ho agafa
Ila porta davant dels ulls
com boira grisa s’esvaeix
s’esvaeix i desapareix com una brisa.
I no obstant a la rima
Una fragància oculta
que suaument des de gèrmens silenciosos
Un ull humit flama.
Opus 105/Nº 2
Immer leiser wird mein Schlummer/El meu somni es torna cada cop més tranquil
Principi.- Immer leiser wird mein Schlummer
En clau de dosostingut
Text.- Hermann Lingg
Indicació de temps.-A poc a poc i en silenci (Langsam und leise) en do sostingut menor/ re bemoll major
Any 1886
Període Romàntic
Immer leiser wird mein Schlummer
Immer leiser wird mein Schlummer,
nur wie Schleier liegt mein Kummer
zitternd über mir,
Oft im Traume hör’ ich dich
rufen draus vor meiner Tür,
niemand wacht und öffnet dir,
ich erwach und weine bitterlich.
Ja, ich werde sterben müssen,
eine Andre wirst du küssen,
wenn ich bleich und kalt.
Eh’ die Maienlüfte weh’n,
eh’ die Drossel singt im Wald:
Willst du mich noch einmal seh’n,
komm’, o komme bald!
El meu somni es torna cada cop més tranquil
El meu somni es fa cada cop més silenciós
Només com un vel jeu la meva pena tremolant sobre mi,
Sovint en els meus somnis t’escolto
Trucant des de fora de la meva porta,
Ningú no es desperta i t’obre,
Em desperto i ploro amargament.
Sí, hauré de morir,
Besaràs un Andre,
Quan estigui pàl·lida i freda.
Abans que bufen les brises del maig,
Abans que el tord canti al bosc:
Em veuràs una vegada més, vine, oh vine aviat!
Opus 105/ Nº 3
Klage/Acció legal
Principi.- Fein’s Liebchen, trau du nicht
En clau de fa major
Text.- Tradicional Baix- Rhin
Editor.- Kretzschmer- Zuccalmaglio
Indicació de temps.-Senzill i expressiu (Einfach und ausdrucksvoll) en fa major/ re menor
Any 1888
Període Romàntic
Opus 105/Nº 4
Auf dem Kircjhhofe/Al cementiri
Principi.- Der Tag ging regenschwer und sturmbewegt
En clau de do major
Text.- Detlev von Liliencron
Indicació de temps.- Moderat (Mässig) en do menor/ do major
Any 1888
Període Romàntic
Auf dem Kircjhhofe
Der Tag war regnerisch und von Stürmen gestört;
Ich ging zwischen vielen vergessenen Gräbern,
mit verwitterten Steinen und Kreuzen, die Kränze alt,
die Namen weggewaschen, kaum noch zu lesen.
Der Tag war von Stürmen gestört und schwer von Regen;
auf jedem Grab froren die Worte “wir waren”.
Die Särge schlummerten ruhig wie das Auge eines Sturms,
und auf jedem Grab schmolzen leise die Worte: “wir wurden geheilt”.
Al cementiri
El dia va passar ficat en pluja i tempestuós,
Jo vaig estar davant de diverses tombes oblidades,
Corroïdes làpides i creus, velles corones,
Noms esborrats, amb prou feines llegibles.
El dia va passar tempestuós i ficat en pluja,
Sobre totes les tombes es va gelar la paraula: “sido”.
Com morts silenciosos els taüts es van adormir,
Sobre totes les tombes va caure quedo la rosada: “curat”.
Opus 105/Nº 5
Verrath/Traïció
Principi.- Ich stand in einer lauen Nacht
En clau de si menor
Text.- Karl Lemcke
Indicació de temps.-Moviment adequat (Angemessen bewegt) en si menor
Any 1886
Període Romàntic
Verrath
Ich stand in einer lauen Nacht an einer grünen Linde,
der Mond schien hell, der Wind ging sacht,
der Giessbach floss, geschwinde, geschwinde.
Die Linde stand vor Liebchens Haus,
die Türe hört ich knarren.
Mein Schatz Hess sacht ein Mannsbild raus:
« Lass morgen mich nicht harren;
lass mich nicht harren, süsser Mann,
wie hab’ ich dich so gerne!
Ans Fenster klopfe leise an,
mein Schatz ist in der Ferne, ja Ferne! »
Lass ab vom Druck und Kuss,
Feinslieb, du Schöner im Sammetkleide,
nun spute dich, du feiner Dieb,
ein Mann harrt auf der Heide, ja Heide.
Der Mond scheint hell, der Rasen grün
ist gut zu unsrem Begegnen,
du trägst ein Schwert und nickst so kühn,
dein Liebschaft, dein Liebschaft will ich segnen, ja segnen
Und als erschien der lichte Tag,
was fand er auf der Heide?
Ein Toter in den Blumen
lag zu einer Falschen Leide, ja Leide.
Traïció
Estava al costat d’un til·ler verd en una nit temperada,
La lluna brillava, el vent era suau,
El Giessbach fluïa, ràpid, ràpid.
El til·ler estava davant de la casa del meu amor,
Vaig sentir cruixir la porta.
El meu amor va treure suaument un home:
“No em facis esperar demà;
No em facis esperar, dolç home, quant t’estimo!
Truca suaument a la finestra,
El meu amor és lluny, sí, lluny. “
Deixa anar la pressió i besa’m,
Feinslieb, bella del vestit de vellut,
Ara calla’t, lladre fi,
Un home espera al bruguerar, sí bruguerar.
La lluna brilla, la gespa és verda
És bo per a la nostra trobada
Portes una espasa i assenteixes tan audaçment,
El teu amor, el teu amor beneiré, sí beneiré
I quan el dia brillant va aparèixer,
Què va trobar al bruguerar?
Un home mort entre les flors
Mintint a una falsa pena, sí pena.
Cinc melodies Opus 106
Per a una veu amb acompanyament de piano
Any 1885/8
Opus 106/ Nº1
Ständchen/Serenata
Principi.- Der Mond steht öber dem Berge
En clau de sol major
Text.- Franz Theodor Kugler
Indicació de temps.- Allegretto grazioso, en sol major
Any 1888
Ständchen
Der Mond steht über dem Berge,
So recht für verliebte Leut’;
Im Garten rieselt ein Brunnen,
Sonst Stille weit und breit.
Neben der Mauer im Schatten,
Da stehn der Studenten drei,
Mit Flöt’ und Geig’ und Zither,
Und singen und spielen dabei.
Die Klänge schleichen der Schönsten
Sacht in den Traum hinein,
sie schaut den blonden Geliebten
und lispelt: »Vergiß nicht mein!
Serenata
La lluna està sobre la muntanya,
Just per als enamorats;
Una font degota al jardí,
D’altra banda, silenci de llarg a llarg.
Al costat del mur, a l’ombra,
Allà hi ha els tres estudiants,
Amb flauta i violí i cítara,
I canten i toquen.
Els sons de la més bella sneak
Suaument en el somni,
Ella mira el ros amant
I cecea: “No m’oblidis!
Opus 106/Nº2
Auf dem See/Al llac
Principi.- An dies Schifflein schmiege
En clau de do major
Text.- Chirtian Reinhold
Indicació de temps.-Agraciat i expressiu (Ammutig bewegt und ausdruckscoll) en mi major
Any 1885
Període Romàntic
Auf dem See
An dies Schifflein schmiege,
Holder See, dich sacht!
Frommer Liebe Wiege,
Nimm sie wohl in Acht!
Deine Wellen rauschen;
Rede nicht so laut!
Laß mich ihr nur lauschen,
Die mir viel vertraut!
[ Here a stanza not set by Brahms]
Deine Wellen zittern
Von der Sonne Glut;
Ob sie’s heimlich wittern,
Wie die Liebe tut?
Weit und weiter immer
Rück den Strand hinaus!
Aus dem Himmel nimmer
Laß mich steigen aus!
Fern von Menschenreden
Und von Menschensinn,
Als ein schwimmend Eden
Trag dies Schifflein hin!
Al llac
Acurruca’t contra aquest petit vaixell,
Oh, mar bonic, que suaument!
Bressol de l’amor piadós,
Cuida-la bé!
Les teves onades rugeixen;
No parlis tan alt!
Deixa’m només escoltar-la,
Que confia molt en mi.
[Aquí una estrofa no posada per Brahms]
Les teves onades tremolen
Per la resplendor del sol;
Si ho fan olor en secret,
Com ho fa l’amor?
Lluny i més lluny i més lluny
Lluny de la platja
Del cel mai
Deixa’m sortir!
Lluny de la parla humana
I del sentit humà
Com un Edèn flotant
Porta aquesta petita nau lluny!
Opus 106/Nº3
Es hing der Reif im Lindenbaum/El gebre penjava del til·ler
Principi.- Es hing der Reif im Lindenbaum
En clau de fa menor
Text.- Klaus Groth
Indicació de temps.-De somni (Träumerisch)en la menor
Any 1885
Període Romàntic
Es hing der Reif im Lindenbaum
Es hing der Reif im Lindenbaum,
Wodurch das Licht wie Silber floß.
Ich sah dein Haus, wie hell im Traum
Ein blitzend Feenschloß.
Und offen stand das Fenster dein,
Ich konnte dir ins Zimmer sehn –
Da tratst du in den Sonnenschein,
Du dunkelste der Feen!
Ich bebt’ in seligem Genuß,
So frühlingswarm und wunderbar:
Da merkt’ ich gleich an deinem Gruß,
Daß Frost und Winter war
El gebre penjava del til·ler
El gebre penjava al til·ler,
A través de la qual la llum fluïa com la plata.
Vaig veure casa teva tan brillant com un somni
Un castell de fades centellejant.
I la teva finestra estava oberta,
Podia veure la teva habitació.
Allí vas entrar a la llum del sol,
Tu, la més fosca de les fades!
Vaig tremolar de felicitat,
Tan primaveral i meravellosa:
Em vaig adonar immediatament per la teva salutació,
Que el gebre i l’hivern eren
Opus 106/Nº4
Meine Lieder/Les meves cançons
Principi.- Wenn mein Herz beginnt zu klingen
En clau de re sostingut major
Text.- Adolf Frey
Indicació de temps.-Commovedor i tranquil (Bewegt und leise) en fa sostingut menor
Any 1888
Període Romàntic
Meine Lieder
Wenn mein Herz beginnt zu klingen
Und den Tönen löst die Schwingen,
Schweben vor mir her und wieder
Bleiche Wonnen, unvergessen
Und die Schatten von Zypressen –
Dunkel klingen meine Lieder!
Les meves cançons
Quan el meu cor comença a sonar
I deixa anar les ales dels tons,
Floten davant meu i de nou
Pàlides delícies, oblidades
I les ombres dels xiprers
Fosques sonen les meves cançons!
Opus 106/Nº5
Ein Wanderer/Un viatjer
Principi: Hier, wo sich die Strassen scheiden
En clau de re menor
Text.- Christian Reinhold
Indicació de temps.-Moviment lent en caminar (Langsam gehender Bewegung) en fa menor
Any 1885
Període Romàntic
Ein Wanderer
Hier, wo sich die Straßen scheiden,
Wo nun gehn die Wege hin?
Meiner ist der Weg der Leiden,
Des ich immer sicher bin.
Wandrer, die des Weges gehen,
Fragen freundlich: Wo hinaus?
Keiner wird mich doch verstehen,
Sag’ ich ihm, wo ich zu Haus.
Reiche Erde, arme Erde,
Hast du keinen Raum für mich?
Wo ich einst begraben werde,
An der Stelle lieb’ ich dich.
Un viatjer
Aquí, on els camins es bifurquen,
A on condueixen els camins?
El meu és el camí del patiment,
Del que sempre n’estic segur.
Els viatgers que van pel camí,
Pregunteu amablement: On sortir?
Ningú m’entendrà,
Li diré on és casa meva.
Terra rica, terra pobra,
No tens lloc per a mi?
On seré enterrat un dia,
En aquest lloc t’estimo.
Cinc Melodies Opus 107
Les cançons d’aquest últim conjunt “regular” es distingeixen per la seva extrema brevetat
Per a una veu amb acompanyament de piano
Any 1886/ 8
Opus 107/Nº 1
An die Stolze/A la dona orgullosa
Principi.- Und geichwohl kann ich anders nicht
En clau de la major
Text.- Paul Flemming
Indicació de temps.-Molt suau i expressiu (Sehr labbaft und ausdrucksvoll) en la major
Any 1886
Període Romàntic
An die Stolze
Und gleichwohl kann ich anders nicht,
Ich muß ihr günstig sein,
Obgleich der Augen stolzes Licht
Mir mißgönnt seinen Schein.
Ich will, ich soll, ich soll, ich muß dich lieben,
Dadurch wir beid’ uns nur betrüben,
Weil mein Wunsch doch nicht gilt
Und du nicht hören wilt.
Wie manchen Tag, wie manche Nacht,
Wie manche liebe Zeit
Hab’ ich mit Klagen durchgebracht,
Und du verlachst mein Leid!
Du weißt, du hörst, du hörst, du siehst die Schmerzen,
Und nimmst der’ keinen doch zu Herzen,
So daß ich zweifle fast,
Ob du ein Herze hast.
A la dona orgullosa
I no obstant, no puc fer una altra cosa,
Li he de ser favorable,
Encara que la llum orgullosa dels meus ulls
Jo envejo la seva brillantor.
Ho faré, ho hare, he d’estimar-te,
Perquè tots dos només ens afligim,
Perquè el meu desig no és vàlid
I tu no m’escoltes.
Quants dies, quantes nits,
Quant de temps estimat
He passat lamentant-me,
I tu rius del meu patiment!
Saps, sents, escoltes, veus el dolor,
I no obstant no et prens res a pit,
De manera que gairebé dubto, si tens cor.
Opus 107/Nº 2
Salamander/Salamandra
Principi.- Es sass ein Salamander
En clau de fa sostingut menor
Text.- Karl Lemcke
Indicació de temps.-Amb caprici (Mit Laune) en la menor / la major
Any 1886
Període Romàntic
Salamander
Es saß ein Salamander
Auf einem kühlen Stein,
da warf ein böses Mädchen
Ins Feuer ihn hinein.
Sie meint’, er soll verbrennen,
Ihm ward erst wohl zu Mut,
wohl wie mir kühlem Teufel
Die heiße Liebe tut.
Salamandra
Hi havia una salamandra
Sobre una pedra freda,
Una nena malvada la va llançar al foc.
Ella va pensar que havia de cremar,
Només llavors es va tornar massa valent,
Igual que un diable fred
L’amor calent ho fa.
Opus 107/Nº 3
Das Mädchen spricht/La noia parla
Principi.- Schwalde, sag’ mir an
En clau de la major
Text.- Otto Friedrich Gruppe
Indicació de temps.- Vivaç i gràcil (Lebhaft und anmutig) en la major
Any 1886
Període Romàntic
Das Mädchen spricht
Schwalbe, sag mir an,
Ist’s dein alter Mann
Mit dem du’s Nest gebaut,
Oder hast du jüngst erst
Dich ihm vertraut?
Sag’, was zwitschert ihr,
Sag’, was flüstert ihr
Des Morgens tan vertraut?
Gelt, du bist wohl auch noch
Nicht lange Braut?
La noia parla
Oreneta, digues-me,
És el teu vell
Amb qui vas construir el teu niu
O només recentment
Només recentment hi has confiat?
Digues-me, quines gorges?
Digues-me, quines murmures
Al matí tan familiar?
Gelt, és probable que encara
No fa gaire núvia?
Opus 107/Nº 4
Maienkätzchen/Gatet de maig
Principi.- Maienkäzchen erster Gruss
En clau de mi bemoll major
Text.- Detlev von Liliencron
Indicació de temps.-Gracioso, en mi bemoll major
Any 1886
Període Romàntic
Maienkätzchen
Maienkätzchen, erster Gruß,
Ich breche euch und stecke euch
An meinen alten Hut.
Maienkätzchen, erster Gruß,
Einst brach ich euch und steckte euch
Der Liebsten an den Hut.
Gatet de maig
Gatets de maig, primera salutació,
Et trencaré i et calaré
Al meu vell barret.
Gatet de maig, primera salutació
Un cop et vaig trencar i et vaig posar
Al barret de la meva estimada.
Opus 107/Nº 5
Mädchenlied/Cançó de noia
Principi.- Auf die Nacht in den Spinnstub’n
En clau de si menor
Text.- Paul Heyse
Indicació de temps.-Amb moviment tranquil (Leise bewegt)
Període Romàntic
Any 1886
Mädchenlied
Auf die Nacht in den Spinnstuben
Da singen die Mädchen,
Da lachen die Dorfbuben,
Wie flink gehn die Rädchen!
Spinnt jedes am Brautschatz,
Daß der Liebste sich freut.
Nicht lange, so gibt es
Ein Hochzeitsgeläut.
Kein Mensch, der mir gut ist,
Will nach mir fragen.
Wie bang mir zumut ist,
Wem soll ich’s klagen?
Die Tränen rinnen
Mir übers Gesicht –
Wofür soll ich spinnen,
Ich weiß es nicht!
Cançó de noia
A la nit als salons de filat
Allí canten les noies
Els nois del poble riuen,
Que ràpid que van els engranatges!
Cadascú fila el tresor nupcial,
Perquè l’estimada s’alegri.
No gaire, llavors hi ha
Un repic nupcial.
Cap home que sigui bo amb mi
preguntarà per mi.
Que ansiós estic,
A qui els ho diré?
Les llàgrimes corren
Per la meva cara –
Per què filaré, no ho sé.